Changeling

Bir arkadaşım filmi hiç beğenmediklerini söyledi.

Ben mi?

Çok beğendim.

Ve bunun sıkı bir Angelina hayranı olmamla da ilgisi yok sanırım çünkü filmin başlarında onun yerine duygusunu mimikleri ile daha yumuşak anlatacak birinin oynamasını yeğliyordum. Gerçi filmin sonunda da onun iyi bir seçim olduğunu düşündüm çünkü güçlü bir kadın gerekiyordu role.

20 lerin saç modeli, makyajı ve kıyafetleri ile şahane görünüyordu ayrıca.

Filmde bir anne olduğum için bir çok sahne çok etkiledi beni. Hele ki, - devamı spoiler içerir, isterseniz okumayın- o, bu sizin çocuğunuz diye ısrar ettikleri yerde öylesine öfkelendim, ona inanılmadığını gördüğümde çaresizliği o denli hissettim ve ümitle beklediğinde o kadar heyecanlandım ki bir çok sahnede gözyaşlarımı tutamadım.

Yüzyıl önce de böyle manyaklar varmış, şimdi de var.

Gerçek bir hikayeden alınan senaryosu ile Changeling, giderek kötüleşen dünyada ne acılar yaşandığını ve o acılarla yoğrulan hayatların kesiştiği olayları göstererek bir ufak çimdik atıyor bize.

Öyle ki filmi izledikten sonra gidip oğluşa sıkıca sarılıp, orada onun kokusu ile uyuyor insan, bir çok insandan ne kadar daha şanslı olduğunu düşünüp şükrederek...