Aslı'nın Günlüğü

Blogger annenin blogger oğlu oldu... Zaten içimiz dışımız Lego olmuş  bir de nurtopu gibi Lego blogumuz oldu...  Henüz yolun çok başında ama konuyla  alakalı okuyuculara gururla takdimimdir.

Bir anneler günü daha, telefon trafiği, anne ziyareti, alışveriş çılgınlığı, çiçekçi arayışları, fotoğraf çekimleri, o fotoğrafların bilimum facebook, instagram, twitter da paylaşımı, günün sonuna doğru paylaşılan ve içimi burkan klasik 'Annesi olmayanları ağlattınız hadi dağılın' temalı sosyal sorumluluk paylaşımlarının attığı çimdiklerle ve akşam normale dönen tipik bir anne hayatının alışveriş, yemek, yarın okul var , ütüler , hani nerede ödevler telaşı ile sona erdi. Anlayacağınız ben hiç bir şey anlamadım bu günden. Baştan alabilir miyiz lütfen ? Annesi yanında olabilenlere ne mutlu, ne mutlu bana, Annesi uzakta ve çoook uzakta olanlara nispet yapmak değil ki kimsenin derdi!!? Bir gün hepimiz sevdiklerimizden ayrılacağız. Onlar bizim kalbimizde, aklımızda, ruhumuzda. Onlar için uzaktalar demek haksızlık belki de... Misal yukarıdaki fotoğrafta görülen teyzelerimden biri gerçekten çoook uzaklarda, bir kaçı km lerce uzaklarda. Ama gönüller bir, gönüllerdeler... Ve bu f...