Ağustos 02, 2006

Dumur dedikleri bu olsa gerek.

Biz Şeref Can'ın bulunmasını bir zafer havasında birbirimize müjdelerken, gazetelerde okuduklarım karşısında ilk söylediğim şey okkalı bir "O ha" oldu.

Kaçıranın iddiaları doğru mu yoksa çamur at izi kalsın taktiği mi bilemiyorum ama evli hali vakti yerinde dört çocuklu bir adamın bir çocuğu kaçırmasına sebep de bulamıyorum.

Gerçi madem o çocuğun kendi çocuğun olduğunu iddia ediyorsun niçin yargı vasıtasıyla bir Dna testi talep etmiyorsun da diye sorarlar adama.

Bizler o çocuk için o kadar üzülmüş, ağlamış, mailleşmişken, aslında tüm bu zaman içerisinde çocuğunun nerede olduğunu bilen annesi, bana kendimi aptal yerine konmuş gibi hissettiriyorsa, kadının kocasının ne hissedeceğini tahmin bile edemiyorum.

Karısının kendisini aldattığına mı, sevdiği ve bunca zamandır özlediği çocuğun kendi çocuğu olmadığını öğrendiğine mi, bunca zamandır kendini yer bitirirken aslında karısının çocuğunun nerede olduğunu bildiğine mi, bütün ülkeyi ayağa kaldırdıklarına mı, bunca rezilliğin ortaya çıktığına mı?

Dumura uğradım diyorum arkadaşıma, halbuki ne kadar da mutaassıp görünen türbanlı bir kadın.

Aslı diyor arkadaşım, sen nasıl türbanlı değilsin diye bu rezillikleri yapacak değilsen, o kadın da türbanlı diye kepazeliklerden uzak kalacak değil. Türban dini bir sembol değil, siyasi bir sembol diyen sen değil miydin?

Ne bileyim dedim, dumura uğradım galiba. Türbanlı, türbansız, genç, yaşlı, güzel, çirkin, zengin, fakir.Bu dejenerasyon nedir?