Ben eşimle tanışmalarından bir kaç yıl sonra tanıştım onlarla. Flört ederek ve severek evlenmişler ve eşlerden birinin tayini için de birbirlerini beklemişlerdi. Nihayetinde bir araya geldiler, yerleştiler, bir süre sonra bir çocukları oldu. Sık sık bir kaç aile bir araya gelirdik, onlar adeta bir örnekti. Her şey mükemmel gibiydi.
Sonra bir gün kulağıma bir yerlerden bir dedikodu geldi. Adam karısını aldatıyordu. Dedikodunun gerçeğe dönüşmesi ile, ben affetmezdim dediğim yerde eşi elinden geldiğince evliliği için çabalarken, ben öylesine şaşkındım ki. Aldatılan sadece kadın değil, benim insanlara güvenim, ve inancımdı. Beklemediğim yerlerden de darbe alabileceğimi görüp kendimi savunmasız hissetmiştim. Bu kadar iyi bildiğimi düşündüğüm bir ilişkinin başına gelenler herkesin, beni en korkutanı ise bir gün benim başıma da gelebilirdi.
Benim jenerasyonum da boşanmaya başladı!
Aşk kutsal mı gerçekten de? Bir birlikteliği bozacak, ve bir çocuğun gelecekteki çizgisini etkileyecek kadar vaz geçilmez mi? Boşanmalar olmasın diyebilir miyim, insanlar bir evlilik içerisinde şiddet ve anlaşmazlıklar yaşarken. Hayır ! Ama aşk bitti diye bitirilen evliliklere anlayışlı davranamıyorum.Çünkü en güzel gençlik aşkları bitebiliyorsa, karşımıza çıkacak her aşkın da bir sonu olacaktır. Aşık olmuş adamla şu yeni kadın birbirlerine, diye mutlu olamıyorum onların adına. Ben de evliyim diye mi? Hayır. Bekarken de bu hikayeleri sevmezdim. Aldatan erkek kendisini böyle bir şey yaparak yeterince aşağılıyorken, bir başka kadının bir ailesi olduğunu bildiği halde adamla ilişkiye girmesini kabul edemiyorum. Bir kadının kendisini bu kadar basitleştirebilmesine, hemcinslerine yapılabilecek en büyük kötülüğü yapabilmesine, kadın gibi erkeklere nazaran daha duygusal olan birinin bunu yapabilen bir erkeğe suç ortağı olmasına inanamıyorum.Aşk mı? Gerçekten mi?
Peki neden bu konuyu açtım?
Bu adam ve uğruna karısını aldattığı yeni eşi bizi ziyaret edeceklermiş. Elimden geldiğince iyi ağırlayacağım. Ama bir zamanlar ailevi konularda konuştuğum, çocukları çekiştirdiğim, birlikte gülüp eğlendiğimiz bu adama kızgınlığımın yerini bir kırgınlık alırken nasıl davranacağımı, asıl suç adamda olduğu halde kadına duyduğum kızgınlıkla nasıl başa çıkacağımı, ister istemez eski eşinin bildiğimiz zerafeti ile bu kadının hal ve tavırlarını nasıl olup da karşılaştırmayacağımı düşünüyorum. İçinden çıkamıyorum.
Ve birilerini affedemiyorum.
Sonra bir gün kulağıma bir yerlerden bir dedikodu geldi. Adam karısını aldatıyordu. Dedikodunun gerçeğe dönüşmesi ile, ben affetmezdim dediğim yerde eşi elinden geldiğince evliliği için çabalarken, ben öylesine şaşkındım ki. Aldatılan sadece kadın değil, benim insanlara güvenim, ve inancımdı. Beklemediğim yerlerden de darbe alabileceğimi görüp kendimi savunmasız hissetmiştim. Bu kadar iyi bildiğimi düşündüğüm bir ilişkinin başına gelenler herkesin, beni en korkutanı ise bir gün benim başıma da gelebilirdi.
Benim jenerasyonum da boşanmaya başladı!
Aşk kutsal mı gerçekten de? Bir birlikteliği bozacak, ve bir çocuğun gelecekteki çizgisini etkileyecek kadar vaz geçilmez mi? Boşanmalar olmasın diyebilir miyim, insanlar bir evlilik içerisinde şiddet ve anlaşmazlıklar yaşarken. Hayır ! Ama aşk bitti diye bitirilen evliliklere anlayışlı davranamıyorum.Çünkü en güzel gençlik aşkları bitebiliyorsa, karşımıza çıkacak her aşkın da bir sonu olacaktır. Aşık olmuş adamla şu yeni kadın birbirlerine, diye mutlu olamıyorum onların adına. Ben de evliyim diye mi? Hayır. Bekarken de bu hikayeleri sevmezdim. Aldatan erkek kendisini böyle bir şey yaparak yeterince aşağılıyorken, bir başka kadının bir ailesi olduğunu bildiği halde adamla ilişkiye girmesini kabul edemiyorum. Bir kadının kendisini bu kadar basitleştirebilmesine, hemcinslerine yapılabilecek en büyük kötülüğü yapabilmesine, kadın gibi erkeklere nazaran daha duygusal olan birinin bunu yapabilen bir erkeğe suç ortağı olmasına inanamıyorum.Aşk mı? Gerçekten mi?
Peki neden bu konuyu açtım?
Bu adam ve uğruna karısını aldattığı yeni eşi bizi ziyaret edeceklermiş. Elimden geldiğince iyi ağırlayacağım. Ama bir zamanlar ailevi konularda konuştuğum, çocukları çekiştirdiğim, birlikte gülüp eğlendiğimiz bu adama kızgınlığımın yerini bir kırgınlık alırken nasıl davranacağımı, asıl suç adamda olduğu halde kadına duyduğum kızgınlıkla nasıl başa çıkacağımı, ister istemez eski eşinin bildiğimiz zerafeti ile bu kadının hal ve tavırlarını nasıl olup da karşılaştırmayacağımı düşünüyorum. İçinden çıkamıyorum.
Ve birilerini affedemiyorum.