Nisan 11, 2008

Kefaret

13 yaşında hayal gücü geniş bir kızın, sorgulamaya çalıştığı büyüklerinin dünyasında olan bitenleri yargılaması ve aklınca birilerini cezalandırmasının bedeli ne kadar ağır olabilir?

Bir yalanın sonu nerelere varabilir?

Filmin çekimleri inanılmaz öncelikle hayranlığımı yazmalıyım buraya. Her sahne bir tablo gibi. Bir çok dalda Oscar'a aday gösterildiği halde sadece bir dalda ödül alabilen film, her ne kadar bazı sahneleri bahsettiğim o çekimlerle kurtarılacak kadar sıkıcı olsa da, teknik olarak bir kaç ödül daha alabilirdi.

Yazar olmanın gücünü ve güzelliğini gösterdi film. Belki biraz da bu sebeple sevdim. Hikayenin sonu çok farklı bitebilirdi. Yazdığımız kahramanların alın yazısını şekillendirmiyor muyuz yazarken?

Kitapta sonsuza kadar mutlu yaşamaları bir şeyi değiştirmeyecek olsa da.

Filmin sonunda ağlamamaya çalışırken, kavuşamayan Robbie ve Cecillia'ya mı yoksa kefareti bir ömür boyu sırtında taşıyan Briony'e mi acımalıyım diye düşündüm.

6 yorum:

yeliz dedi ki...

selam, eleştirilerden sağlam bir film olduğunu okumuştum, demek sen de beğendin. biz de geçen hafta izleyecektik, "break up" ağır bastı, bunu atladık. bu akşam izleyelim, bu arada ne zamandır uğramıyordum bloğunda değişiklikler yapmışsın, senin çizgilerin mi yoksa birileri mi senin için hazırladı çizimleri?

Aslı Cin dedi ki...

Merhaba Yeliz,gettyimage sitesinin free olan fotoğraflarından hazırlıyorum bütün tasarımları. Umarım beğenirsin filmi.

Tanya's dedi ki...

Aslıcım,

Evde durduğu masanın üzerinden demek ki yerini değiştirmem gerek..bu haftasonu izleyeceğim..mutlaka

Aslı Cin dedi ki...

Tanya, izledin mi???

Adsız dedi ki...

pippa bacca için:

http://handannkaleminden-handan.blogspot.com/2008/04/pippa-bacca.html

sizi de bilgilendirmek istedim.

selamlar

Benim Hayatim dedi ki...

Bu sıralar izlediğimiz filmler çok yakın zamanlara düşüyor. Daha dün bu filmi ieyeyim artık demiştim :)
Daha da merak ettim şimdi.