Mayıs 03, 2008

Gün

Gün, gezmekle, alışveriş etmekle ve çocuk eğlendirmekle geçti. Dün kardeşimi gördüm. İyi görünüyordu, daha da iyi olacak inşallah. Radyoterapi basladı iki aylık kemoterapiden sonra. Hayırlısı... Bugün onun için alışveriş ettim. Yarın tekrar goruşeceğiz.

Sevgili gitti bugün. Ogluş babamı özledim diye basladı şimdiden.

Arkadaslarımdan bir sürü sevimsiz haber alıyorum.

Her sey ne kadar hızlı değişiyor.

Hayat garip.

Çok garip.

Çok.

Bazen kendimi The Truman Show'daki Truman gibi hissediyorum...

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Çok geçmiş olsun Aslı. Umarım çok daha iyi olacak..
Sevgilerimle..

Unknown dedi ki...

Aslı ben çok sık hissederim kendimi trumun showda ...

herşey bir kurgudan ibaret gibi değilmi...

kardeşinin iyi olmasına çok sevindim..bizim dualarımızında onunla olduğunu söylermisin...

Adsız dedi ki...

Evet o filmdeki gibi bende hissetmistim kendimi. Hayat garip ama hayata ne kadar gülersen o kadar iyi oluyor sanirim hersey! En azindan denemek birsey kaybettirmez.
Sevgiler

Aslı Cin dedi ki...

Bilun teşekkürler umidimiz de o.

Elçin, aynen öyle. Tabii, çoook teşekkür ederim, dualara da ihtiyacımız var:)

Kelebekgibi, evet pozitif düşünce :)