Kasım 20, 2013

KÜFÜRBAZ DEĞİLİM, İLHAM PERİLERİM SÜRTÜK...

Aylar sonra...

Yıllar sonra...

Yazıyorum...

Yazmalısın dedi arkadaşım. Anlatacak çok şeyin var. Hem sana iyi geliyor yazmak...

Yazmalıyım dedim kendi kendime. Çok daha büyüdüm yazmayalı. Çok zaman geçti, anlatacak çok şey birikti, çok da özledim...

Yaz dedi içimdeki ses. Yazacak çok şey var.

Hayat akıp gidiyor. Bu sayfalara yazmaya başlayalı neredeyse 9 yıl oluyor. 9 yıl ne ki? 39 yıla sığdırdığın her şey, seni şimdiki sen yapıyor.

Ne yazacağım peki?

Küskün iki arkadaş gibiyiz yıllardır konuşmayan. Hani birbirini seven, aramadık sormadıkları için şöyle arada göz ucuyla birbirine bakan, hayatlarında neler olup bittiğini bilen, bildiği halde ne sevincini ne kederini paylaşmayan iki arkadaş gibi...

Hani belki bir iki konuşsak...

Bir kaç yazı yazsam, dertleşsem, söylensem tekrar eski günlere dönebilecekmişim gibi...

Sayfalarca yazabilecekmişim gibi...

Acısını çıkarırcasına...

...

Zaman geçiyor. Zaman bize her gün yeni bir şeyler getiriyor. Zaman her gün bizden bir şeyler götürüyor. Kahkahası neşesi bol zamanlar diliyoruz ya içimizden geçenle, başımıza gelen her zaman bir olmuyor. Bazen Allah öyle bir tokat atıveriyor ki bize, bir anda kalakalıyoruz. Ne saçma şeylere üzülüyor, ne başka başka şeylere takılıyoruz, işte o an idrak ediyoruz. O acı tecrübeler bizi her gün bir yaş daha büyütürken, biz ayakta kalabildiğimiz her gün için yeni hayaller kuruyoruz.

...

Affediyorum. Öncelikle kendimi... Beni üzen insanların varlığına inandığım ve bu inançla kendimi üzdüğüm için. Deli değilim. Tabii ki beni üzüyorlar. Ama buna ben izin verdiğim için beni üzüyorlar. Yeterince tanımadığım insanlara paye verdiğim için, onların beni üzmek istediğinde amaçlarına ulaşmalarını sağladığım için, hasedin hasadında biçildiğim için, insanların hakkımdaki fikirlerini , o ben olmadığım halde, beni ilgilendirmediği halde dikkate aldığım için, kendimi üzdüğüm için... affediyorum...

...

Kabul ediyorum... Herkesi... Olduğu gibi. Anlamaya çalışıyorum. Sebeplerini... Her şeyin bir sebebi, bir zamanı olduğuna inanıyorum. Her hüznün bir sebebi, her acının bir ederi, her gözyaşının bir değeri var. Yaşam bir matematik. Bir yandan bir şeyler kopup giderken, bir yandan doluyor taşıyoruz. İyi düşünceler iyi niyetlerle yaklaşırsak, onunla alıyoruz karşılığını. Aşkla yaptığımız her iş güzelleşirken, keyifle yediğimiz her lokma yarıyor bedene. Tatlı dilli dostlar besliyor bizi, kahkahalar. İşte tüm bu güzellikleri, tüm bu ışığı kabul ediyorum, yolumu aydınlatan...

...

Seviyorum... Şükretmeyi, şükredecek şeyler için beklemeyi, beklediğim şeyleri sahiplenmeyi, sahiplendiklerimin değeriyle yaşamayı, yaşadığım anların tadını çıkarmayı, hayatımdan çıkardıklarından ders almayı, aldığım her nefesi, her nefsin sevincini...

...

Burada, kaybettiğim sevdiklerimi, büyüttüğüm sevgilerimi, dostlardan yediklerimi, dinlediklerimi, okuduklarımı, gittiğim gezdiğim gördüğüm yerleri, küfrettiğim her gündemi, hayata dair her şeyi paylaştım.

Yeniden paylaşmaya başlayabilecek miyim bilmiyorum. Sanırım zaman içinde daha az konuşur, daha çok dinler oldum. Her defasında kırıldığım ya da kırıp döktüğüm şeyleri kolaylıkla yazabilir miyim bilmiyorum. İnsanlar onca çirkinliğe açıkken, inatlaşırcasına gidip gördüğüm güzellikleri anlatabilir miyim ballandırarak? Eskisi gibi bir gün yazmasam özler miyim yine buraları? Ya buraları terkedip giden eski arkadaşlarımı bulabilir miyim? Kendimi evimde hisseder miyim yeniden?

Çok şeyler değişti, korkarım ki yazarsam daha küfürbaz olurum... Can Yücel'in dediği gibi:

Aslında küfürbaz değilim, ilham perilerim sürtük...

6 yorum:

Handan dedi ki...

Ne güzel senden bir ses duymak, hadi yaz :)

Aslı Cin dedi ki...

Handan. Ozlemistim sizleri. !!!

Asortik Krep dedi ki...

Yaz bence de.. Yazmalısın,çok özledik :)

Aslı Cin dedi ki...

Asortik, ben de özledim çok ! Hala aynı yerde misin, oralardan çok geçtim bir iki senedir, aklıma geldin her defasında...

Asortik Krep dedi ki...

Evet ya, aynı yerdeyim.Geçerken yaz bana ve uğra lütfen.
asortikkrep1@gmail.com

Aslı Cin dedi ki...

Bahar aylarına kadar zor, ama not ettim mutlaka uğramak isterim