Renkler ve rejim

Christina'dan Beatiful iyi gider diye düşündüm.

Daha sık yazıyorum. Eskisi gibi olmasa da son zamanlarda üzülüp sıkılıp hiçbir şey yapmak içimden gelmeyince bir çok şey gibi burayı da boş vermiştim. Aslında yazmak iyi geliyor.

Oysa işler feci yoğun. Geri sayım başladı, birkaç hafta sonra yine Paris yolları görünüyor.

Diyorum ki şu fuarlar her sene başka bir ülkede olsa daha iyi olmaz mı? Hem ticaret daha da canlanmış olur. Of peki tabii ki benim derdim başka, değişik ülkeler görebilirdim iş gezisiyle birlikte. Mesela bir sezon Brezilya’da bir sezon güney Afrika’ da olabilir. Ben böyle aklımdan sıcak ülkeleri geçirirken Moskova’da bir fuara katılmamız olası.

Bu sefer dolaşmak için de zamanım olacak. Neler yapılabilir bir bakalım…

Bu arada rejime girdim.

Sarı ile işaretliler ağırlıklı olarak yiyebileceğim şeyler. Anlayın işte en az kalorililer. Ben öyle listeyle falan yapabileceğimi düşünmediğim ve diyetisyene de 3 kilo için gidemeyeceğimden kalori hesabı yapmaya karar verdim. Bu arada hiç bir besinden kısmayarak bilinçsizce de zayıflamamalıyım diye düşündüm.

Kuruyemişlerde acaip kalori var. Benim yeni kankalarım meyvalar.

3 kilo için girilirmiymiş demeyin. Giriliyor efenim. Zira o 3 kilo ne yaparsam yapayım gitmiyor. Eşimle girdiğimiz iddia ile neredeyse 5 kiloya çıktı vermem gereken toplam. 57,5 la başladım 53 e ineceğim. O benden önce 5 kiloyu verirse kaybedeceğim ama ben zaten bahisi falan düşünmüyorum, yeter ki onun da beni kışkırtması ile verebileyim. Çünkü muhtemelen fuarda abuk subuk saatlerde yiyerek bir miktar alacağım.

Bu çok ciddi bir konu arkadaşlar. Her ne kadar o yaşta hissetmesem, ve öyle görünmediğimi düşünsem de nüfus kağıdım diyor ki “Aslı, 33 den gün almaya başladın.” İnanmak istemiyorum ama öyle işte. Ben en son 27 yi falan hatırlıyorum. Aradaki senelere ne oldu? Hafızamı yitirdim, imdat !

E yaşlandığımıza, hayır bu pek hoş bir tabir olmadı, git gide yaş aldığımıza göre her geçen gün hücrelerimizin yenilenmediği ve dahası birer birer ölüp gittiği, vücudun çalışmalarının yavaşladığı da bir gerçek.

Yani her geçen gün daha az yemeliyim, dahası yeme alışkanlıklarımı değiştirmeli, kalori listesini çantamdan çıkarmamalı, vitaminime dikkat etmeli, ve su içmeyi alışkanlık haline getirmeliyim.

- Ooo Aslı, seni hiç burada görmezdim.

- Eeee... Su içmeye başladım da. Dolu mu şurası ???

İine ile konuşuyoruz dün. Hayatımda ilk kez ciddi rejimdeyim diyorum. Şu suntalarda kaç kalori var acaba? Suntayla ne kastettiğimi az çok hayatında birazcık rejim yapmış herkes bilir herhalde. Genellikle kadınlar arasındaki adı sunta, kereste ve türevleridir. Off dedi, ondan mı yiyeceksin?

Yok dedim ben severim bunu. Aslı her şeyi seviyorsun dedi bana. Budur işte, alkolikler gibi bir salonda toplanıp itiraf edebilirim:

- Merhaba ben Aslı. Yemek yemeyi seviyorum. İtiraf ediyorum.

Diyebilirim.

Bir de Gün'ün blogundan kimi zamanlarda daha hızlı kilo verebildiğimizi öğrendiğim iyi oldu. O günlerde arttıracağım bu işkencenin dozajını.

İşkence gibi bir şey rejim yapmak. Daha ilk günden anladım bunu. Zira gün şöyle geçti:

- Aslı naber nasılsın?

- Rejimdeyim.

Bir de beni arabeskleştirdi. Daha ilk geceden şöyle mırıldanıyorum:

Bana kaderimin bir oyunu mu bu, aldı sevdiğimi verdi zülumu, dınının dınınınınııın

Dünyaya doymadan geçip gideceğim, yoksa yaşamanın kanunu mu bu...

Geçecek elbette, ilk günleri atlatabilirsem...

Bir önceki yazıda yorum bırakan Mademoiselle'nin blogu çok hoş. Parfümlerin en ışıltılı mücevher olduğunu düşünüyor. İlginç bilgiler var.Ben pek meraklısı değilsem de yeni çıkan ürünleri denemeyi seviyorum. Hiçbir yere çıkamazsam dergilerin içindeki denemeler ne güne duruyor?

Bugün dergileri karıştırırken şu aşağıda fotoğrafı olan parfüme rastladım. Baktım mintli değişik bir koku bırakıyor. Sonra ön sayfayı çevirip kullanılan mankene baktım. Bu işin uzmanları nasıl yapıyor bilmiyorum ama parfümü gerçekten de yansıtan mankeni buluyorlar.

Hmmm Tam da genç entelektüel erkeklere yakışabilecek bir parfüm gibi dedim Şebnem'e.

Peki o ne dedi?

- Ne o? Naftalin mi kokuyor?

Entelektüellerin naftalinleri çağrıştırdığı arkadaşıma öpücüklerimi yolluyor, bunu kırk sene hatırlayacağımı ve hatırlatacağımı bilmesini istiyorum. Çok güldürdün beni.

Diğer bir arkadaşım işinden ayrılmış, çocuğuyla zaman geçirecekmiş. Şirketi arayıp da ayrıldığını oradan öğrenince şaşırdım doğrusu. Bizlerin de arada bir oflayıp çocuklarımızla zaman geçirmek istediğimiz bir gerçek. Çalışma hayatından sonra işi bırakıp kendini çocuğuna adamak kolay oluyor mu göreceğiz.

Benim de o günlerim gelecek, aslında ben ev hanımı olacağım değil, gitmeden önce gezip tozacağım o tembel günlerin hayali ile yaşıyorum. Eğer bir terslik olmazsa taşınmadan önce bir 6 ay zamanım var. Oğluşla sevdiklerimize gidip uzun zaman geçirebileceğiz. Dahası oğluşu anneme bırakıp çoktandır dolaşamadığım İstanbul’un köşesini bucağını gezebileceğim. Veya İzmir’de arkadaşlarımla hasret giderebileceğim.

Zamanı var. Yazın da çalışıp şu son koleksiyonu çıkaralım öncelikle.

Gelecek kış sezonu için de bilgiler gelmeye başladı.

Önce sıcak yazdan başlayalım. Sarı ve benzer tonları en çok göreceğimiz renk olacak gibi. Özellikle jeanlerde. Kötü haber ise şu 80 lerdeki asit yıkama jeanlerin aynı saltanatla geri dönüyor olması. Her ne kadar ayakkabıdan çantaya yine zevkimizi zorlasalar da bunun da kısa zamanda kaybolup gideceğini düşünüyorum.

Kışa doğru haki altın zamanını yaşayacak. Altın rengi metaliklerle veya son derece sade. Gündemdeki savaş havasını yumuşatacak ışıltılı veya eğlenceli dokunuşlarla kamuflaj desenlere devam. Aslında gelecek yaz her şey eğlenceli, desenli, renkli.

Bavul hazırlamam, ütü yapmam, sütü light içmem ve bugün 1100 kaloriyi geçmemem lazım. Bir de sabah oğluş kakasını tuvalete yaptığı için bir posta daha mı pohpohlasam onu?