Aç olum ordan bir 35 lik...

Orhan Gencebay - D...

Gülümsemeye çalışıp, çok şeyi unutmaya çalışıyor olsam da, eğlenceli bir şeyler yazıp kahkaha attığıma bakmayınız efenim. Benim de bir sürü derdim tasam var. Hatta babaanneme çekmişim, her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünür, titizlenir, insanlardan incelikler beklerim, anlayışlı olmaya çalışsam da bir an gelir alınıveririm. Kimselere belli etmemeye çalışır, kendi kendimi yer bitiririm. Her şeyi düşünmek, her ayrıntı ile ilgilenmek, muhtemel ufak problemleri düşüne taşına büyütmek insanı bir süre sonra yoruyor.

Ne zorun var, deli misin?

Diye soranlara cevabım evet, sanırım biraz var çatlaklık ben de.

Artık dişlerimi sıkmayı bırakmış olsam da hala canımı sıkan şeyler var. Biri bitiyor, biri başlıyor.

Zaten hayat da böyle geçmiyor mu?

Bugünlerde canımı en çok sıkan şeylerden biri 2 yaş krizini gerçekten ağır bir şekilde geçiren oğluşum. Dünyanın en şeker çocuğuyken birdenbire bir şeye takılıyor ve kan ter içinde kalana kadar ağlıyor. Ne denersem deneyeyim susmuyor, yarım saat kırk beş dakika ağlamadan da rahatlayamıyor beyefendi. Bu günlerde sıklaştığı için benim sinirlerim de gerilmeye başladı. Küçüklüğünde, büyüdükçe zorlaşacak dediklerinde güler geçerdim, ama doğruymuş, çocukla birlikte dertler de büyüyormuş. Şimdilerde inatçı, huysuz ve çok şımarık bir oğlum var, hani şu başkasının olsa çekemeyeceğim tiplerden. Ben her şeyi ona tane tane anlatırken, o kadar emek verir, her şeyin en iyisini ona sağlamaya çalışırken ve bir damla gözyaşına kıyamazken, bizimki bir kova ağlıyor her gün. Devamlı terlediği ve ağladığı için de öksürüğü kesilmiyor. Öksürüğü kesilmedikçe bizim ev kocakarı ilaçları, buhar makinaları ve öksürük şurupları ile dolup taşıyor. Anlatmıştım daha önce, evde de bir prof var ya. İşler daha da zorlaşıyor. İyi ki prof sabırlı. Ben en son krizde ufak çaplı bir kalp krizi geçirince en azından o elinden geleni yaptı. Ciddiyim, kollarım uyuştu sinirden, kalbim sanki fırladı, o kadar kasmışım ki kendimi, ağlaması bittiğinde her yerimin ağrıdığını hissettim.

.
Ne var ki o kadar sinirlenecek diye sorabilirsiniz, şimdi anlatırken bana da aptalca geliyor ama o an insan kendini tutamıyor. Hele, sabahın altısında kalkıp onu okula yetiştirmek için o kadar çabaladıktan sonra ağlama krizinden hazırlanamayınca.

Annem, çocuk büyütmek işte bu sebeple zordur, yoksa yedirip giydirmekte ne var diyor. Krizleri palavra olarak değerlendirip, çocuğu çok şımarttığımızı düşünüyor. Son derece sabırlı bir şekilde bize nasihatlar veriyor.

Ben de susarak dinliyorum, nasıl sesimi çıkarabilirim ki, sonuçta oğluşu benden çok o büyüttü. Ve bu sabırsızlığımla benim bir çocuk daha yetiştiremeyeceğim aşikar. Zaten eşimle muhtemel tartışmalarımızın tek sebebi çocuk yetiştirirken yaşadıklarımız olunca, bu evlilik bir çocuğu daha kaldırabilir mi bilemiyorum.

E evlilik flört ister şekerim, ben bir tanesiyle başa çıkamıyorum, Angelina 4 çocukla Bradine nasıl zaman ayırıyor anlayamıyorum, Cannes’daki meda-i iftiharımız Nurgülcüğüme sormak lazım.

Halam 1,5 yıl kadar önce bir şüpheyle gittiği doktordan kanser olduğunu öğrenmiş, telefonda bize haberi verirken ağlamaya başlayana kadar inanamamıştık ona. Erken teşhis sayılabilecek bir aşamada olduğu için göğsünün bir kısmı alınmış, önce radyoterapi, sonra kemoterapi görmüş, hastalığı yendiğinde de önce aylık sonra 3 aylık kontrollere gitmeye başlamıştı. Son 3 aylık kontrolünde, 2. ve 5. omurilik arasında bir iki gölge görmüşler, geçen cuma Emar’a girdi, yarın sonucu çıkacak. Ben doktorlardan birinin dediği gibi göğüsün bir kısmı alındığında dikilen derinin o hizada gölge yaptığına inanmak istiyorum, gönlümü ferah tutmak istiyorum ama halamda moral sıfır. Eğer yarın sonuçlar temiz gelirse, kendisine ufak bir ödül verip, benim yanıma gelecek. Gelecek değil mi? Diii!

Baba tarafımda kanser o kadar çok ki, hergün birilerinin kanser olduğu haberlerini de duydukça moralim iyice bozuluyor. Biz kadınların şu siteyi iyice okuması, en azından yılda bir kez mamografi çektirmesi ve çok mühim olan 3 testi yaptırması gerektiğini hatırlatmayı borç biliyor, benim de bir an önce bunları yaptırmam gerektiğini not alıyorum.

Aldığımız ufacık kutu evin satışını hala halledemedim. Bir sürü aksilikten sonra nihayet iyi bir emlakçıya düşmüşüz ki, işlerimizdeki pürüzleri halletti, eğer bir problem çıkmazsa yarın bu konuyu da bitireceğiz, pazartesi günü de evin satışını yapabilirsek, kocaman bir oh! çekeceğim.

.5 tane Yasin, teyzemden duyduğum göbekçi dedeye de 7 göbek adıyorum valla.

Şu katılacağım dediğim bir etkinlik vardı ya. İşte ona şirketim vasıtasıyla katıldım. Hmmm, nasıl derler? İyi halt ettim !!! Gidip direkt olarak katılsaydım kazanabileceğine inandığım tasarımlarım sanırım boşa gittiler. Zira patronumuz o kadar çalışmanın hiç birini yapmak istemiyor, duyduğuma göre beğenmediğinden değil de, şirketi yansıtmadığı için. İyi de bu serbest sanat dedikleri türden bir şey ! Hay Allahım ya !

Bunun dışında ilgilendiğim kimi konularda bir takım kurul ve etkinliklere çalışma göndermiştim. Ya çok bahtsızım yada çok yeteneksiz. Bunun cevabını bilmiyorum ama bir daha da hiçbir şeye katılmayacağımı çok iyi biliyorum.

Çok okuyan değil çok gezen bilir demişler ama ben elimden geldiğince ikisine de zaman ayırmaya çalışsam da bazen insan görmek, bilmek, öğrenmek istemediği şeylerle de karşılaşabiliyor. Etraf çok karışık, her gün insanın canını acıtan haberler var, her ne kadar yayınlanan haberlerin bir çoğuna kafamı çevirsem de, devekuşu misali onlardan kaçmak, onların var olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

Şurada İzmir’den bir kardeşimiz için tutulan günlük var. Belki Ege’desiniz, belki uzaklarda, belki tatile giderken yolunuz oradan geçecektir, aramak, hal hatır sormak, uğrayıp yapabileceğimiz bir şey var mı sormak iyi olur. Zira hayatta kimin başına ne geleceği hiç belli olmaz, birbirimize destek olmazsak, nasıl yaşanılır bir dünyada?

Sevdiklerimiz sağlıklı, bizler huzurlu, ve dünya daha yaşanabilir bir yer olsun da, geriye kalan her şey gelip geçici değil mi?

Kavunlar kokulu bu mevsimde, açalım bir Ezine beyaz koyalım tabağa, bir de yaş üzüm Efe rakı. .
Civciv Orhan baba da çalıyor bugün.

Ohh misss…