Durum budur...

Burada full time annelik ve süper woman ev hanımlığı günlerimden ilk izlenimlerimi, yaptıklarımı ve haliyle yapamadıklarımı, planladıklarımı falan yazacaktım ancak apartmanın Adsl inde 5 gündür tamir edilemeyen problemden dolayı yazımı yayınlayamadım. Bu arada telefonla bağlanarak maillerime bakabildim ama ne onaylayabildim yorumları ne de cevaplayabildim. Yazı da evdeki bilgisayarda kaldı, dönüşte gecikmeli olarak yayınlarım.

Özetle, yollardayım, nihayet İzmir'deyim, oğluşun havaalanında tutamayıp altına işemesi dışında bir rezillik yaşamadık. Yanımızda taşıdığımız bilgisayarın kapağına oğluşla renkli çıkartmalar yapıştırıp, sırt çantamı oyuncak ve bilimum abur cuburla doldurup, bir de "Annelik günlüğü" diye tatile uygun sabun köpüğü bir roman alıp, tam bir anne oğluş tatili yapmak üzere başbaşa, sırtımda çanta, omuzumda bilgisayar çantası, bir elimde 27 kiloluk bavul, bir elimde oğluşla cengaver gibi vardım İzmir'e.

Bir süre yokum, mail box dolmuş taşıyor,spamler ve spam gibi beni alakadar etmeyen konularda gelen bir takım mailler sağolsun, ama beni sadece sizin yorumlarınız çok mutlu ediyor.

Büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim,daha ne diyeyim? Seviyorum sizi, beni özleyin...

Not: Bu yazıda Türkçe katledilmiştir ama muhtemelen Cumhurbaşkanını kabullenemeyenlerin memleketini terketmesi, yine kabullenilemeyen Başbakanca ima edildiği için tarafımdan yaşanan ezikliğe bağlı bir adaptasyonun sonucudur, geçer geçer, o da geçer...

Dip not: Şeriat taraftarları da İran'a gitsin dediğinde biri kaşlarını çatmıştı bir diğeri, bu lafın ondan ne farkı var ki?

Dip sos: Yine çenemi tutamadım değil mi?