Bir zamanlar "süperkadın"dım...

Kadın olmak zordur.

Çok zor.

Özellikle günümüzde.

Erkeklerin bir çoğuna göre kadın olmak kolaydır, hatta eğlenceli, belki de ayrıcalıklı.

Gerçekten de öyle mi sanıyorsunuz?

Yoksa biz kadınlar öyle bir yanılgıya düşmenize mi sebep oluyoruz farkına bile varmadan.

Ben de bir kadınım.

Yaşamının kolay olduğunu düşündüğünüz kadınlardan biri.

Oysa kadınlar tarih boyunca hayatı tırnaklarıyla kazıyarak yakalayabildiler. Var olmak bir mücadele oldu onlar için. Çalışmak, çabalamak, çok daha çok, her zaman eskisinden de çok.

Ve sonunda günümüzün süper kadınları çıktı ortaya.

Bu bir virüsün sebep olduğu bulaşıcı bir hastalık gibi. Adeta bir yarışma. Ama aslında bir mecburiyet.

Bizden bekleneni karşılamaya çalışırken, aynı zamanda kendi isteklerimizi de gerçekleştirebilmek ve tüm bu kargaşanın içinde yüzyıllardır içimize işlemiş olan o daha iyisini bulabilme dürtüsü ile savaşmak kolay mı?

Hiç kolay değil.

Ben de bir süper kadındım.

Daha doğrusu bu hastalık, alışkanlık, zorunluluk, adını ne koyarsanız koyun, bu sıfatı hak edebilmek için elimden geleni yapıyordum.

Sonunda ne oldu?

Bitti. Başaramadım. Çuvalladım.

Süper kadın olmaktan yada olmaya çalışmaktan yoruldum. Belki delirdim. Belki de bu çabanın bir deli saçması olduğuna karar verdim.

Hayatta her şeyin mükemmel olamayacağını, eğer her şeyin eksiksiz ve tam olması için bu kadar mükemmeliyetçi davranırsam, benim ben olmaktan çıkacağımı fark ettim.

Şimdi mi?

Şimdi koşmuyorum. Durdum. Sakince etrafa bakıyorum. Hayatı kaçırdığım yerden yakalıyorum. Ama acele etmeden. Sakince…

Oysa süper kadın olmaya çabaladığım günlerde böyle miydim?

Süper kadının yazılı olmayan ama içeriği bizlerce gayet iyi bilinen o el kitabını hatmediyordum.

Nasıl süper kadın olunur?

Süper kadın küçüklüğünden beri bir yarış içindedir aslında. İlk önce,

Okul.

Okulun hem popüler kızı, hem de en faal ve başarılısı olmaya çabalar önce. Bunlardan biri olmuyorsa bile, bu çabalamayı bırakması için sebep değildir. Sadece okuldaki başarısı değil, evdeki gelişimi de önemlidir. Ne de olsa gelecekte kendi evini çekip çevirecektir. Her ne kadar anneler kızlarının derslerinin daha önemli olduğunu söylese de içten içe onlara bir evin gerektirdiği tüm işleri öğretmek isterler. Üniversite okumak bir kız için olmazsa olmazdır. Artık kadınlar kendi ayakları üzerinde durmalıdır.Bir yabancı dil, belki ikincisi, bu arada sosyal sorumluluklar da edinmeli. Yükseğini yaparsa daha iyi olur değil mi?

İş hayatına atılmaya hazır olan genç kadın için asıl yarış henüz başlamamıştır. Kariyer telaşı içerisine, ilişkiler, onları dengelemeye çalışırken ailelerin kızlarının bir başka başarısını görebilme arzusu ortaya çıkar.

Evlilik.

Artık o biraz daha sorumluluk almalıdır. Bir de mahalle baskısı yok derler. Yaş geçmeye başladıkça doğru adamı bulabilme telaşı baş gösterir. Daha ileri yaşlardaki arkadaşlara bakılır ve doğru adama rastlamanın yaş ilerledikçe daha da zorlaştığı görülür. Yaşla hayatının aşkının ne kadar da ters orantılı olduğunu anlamak için ise o kadar yıl okumaya gerek bile yoktur.

Ama o süper kadındır, bir şekilde istediği adamı elde eder. Çünkü o çok okur, seyahat eder, çok film izler ve herkesle konuşup anlaşacak birikime sahiptir. Bir süper kadın olarak aynı zamanda bakımlıdır, modayı takip eder, bunlara maaşının bir kısmını harcayacak kadar iyi kazanıyordur ve bunları gösterecek kadar fazlasıyla sosyaldir.

Her şeyi en ince ayrıntısına kadar hesapladığı için evliliğinin de mükemmel olması kaçınılmazdır.
O artık hem iyi bir eş, hem evini en iyi şekilde döşeyip idare edecek bir hanım, hem de başarılı bir iş kadını olma yolundadır.

Yatırım yapar, evin parasal durumunu takip eder, faturalarla da ilgilenir, alışverişle de. Seyahat planlarını o yapar, akşam ne yenileceğini o planlar, hatta eşinin giyeceklerini ayarlayanları bile vardır.

Bir süre sonra onlar da yeterli gelmez. Bir şey eksiktir.

Çocuk.

Bu bir süper kadın için limitlerini zorlayacak noktadır. Kariyerini kaybetmeden, evinin işlerini aksatmadan, yatırımlarını bırakmadan, bakımını, eşini ve arkadaşlarını ihmal etmeden, kendisine yatırım yapmaktan vazgeçmeden, bir de çocuk büyütmelidir.

Ve çocuğu her süper kadınınki gibi itinayla büyümelidir. İyi bakıcı, iyi bir kreş, iyi bir gelişim için her şeyi yapmalıdır. Çocuğun beslenmesinden, doktor kontrolüne, giyiminden, oyuncak seçimine kadar o ilgilenir. Artk bir de bu konuda okuyup iyi bir ebeveyn olmalıdır. Çocuk kitaba bakarak büyütülmez diyen annesine burun kıvırır. Onun çocuğu da kendisi gibi süper olmalıdır.

Tüm bu koşuşturma size yabancı gelmedi değil mi? Bunları birebir yaşayanlar olduğu kadar, kimilerini abartılı bulup kimilerini ister istemez yaşayanlar da var. İtiraf edin, bir yerlerde süperkadın olmaya çalışmışsınızdır sizde...

Hepimizin içinde bir süper kadın var.

Ben onu öldürdüm.

Ya siz?