Help Wanted !

Bloglar hakkında bir araştırma hazırlıyorum. Bu konuda bana yardımcı olabilecek, fikirlerini belirtip, yer almasını istedikleri ilginç anıları, bloglardan ağzı yananların yada bloglar sayesinde reel hayatta başarı kazanmış insanların hikayelerini gönderebilecek herkesin maillerini bekliyorum., Neden yazıyorsunuz, nasıl başladınız, ne tür bloglardan hoşlanıyor, nelerden rahatsız oluyorsunuz,nelerden bahsetmekten hoşlanıyorsunuz?


Bloglar hakkında ne yazmak istiyorsanız onları dinlemeye hazırım.


Bunun için sadece blog sahibi olmanız gerekmiyor, blog okuru yada yorum yazarı olmanız da yeterli.


Destek verecek herkese şimdiden çok teşekkür ederim.

Yorumlar

Adsız dedi ki…
aslicim yazmaktansa okumayı tercih ettiğim bu bloglar aleminde senin bloğunla başlayan ve diğer birkaç blogla devam etmeye çalışılan blogculuk kariyerimde hala verimsiz bir yazarım biliyosun aslında vakti zamanında yazmayı çok seven hatta şiir, bestelenmiş şarkı sözü yazan,okulda kompozisyon ödülü almış fekat sebebi belirsiz bir şekilde bu yeteneği körelmiş bir arkadaşın olarak blog olayında senin yazılarını okuyarak bana eski günlerimdeki daha aktif ve üretken beni hatırlatması açısından önemli şeyler ifade etmekte.(önceden böyle sonunun nereye bağlanacağı belirsiz garip cümleler yerine daha anlaşılırda yazabiliyordum mesela:))
1:36 ÖS
Tanya's dedi ki…
Aslıcım,

Biliyorsun benim komşu teyze anım var..ece akşam'da yazmıştı hatta canım arkadaşım.

Ama dostta edindim ben blog sayesinde hemde cok sağlam..

Seviyorum Blogları..çok hemde
6:05 ÖS
Goddess Artemis dedi ki…
Merhaba,

Araştırmanıza katkıda bulunmak amacıyla, "blog, blogger ve blogging" konularında düşüncelerime dair birkaç yazımın linkini vermek isterim:

Blog mu Telefon Defteri mi?

Internetin Artıları, Eksileri

Blogging or Not Blogging, That Is The Question (*)
4:22 ÖÖ
New York Muhtari dedi ki…
Neden blog yaziyorum> Zeynep'in Yeri'ndeki Zeynep onermisti, zaten hep birseyler yaziyor ama pek kimseler ile paylasmiyordum. Hem buradaki hayattan kesitler sunmak, hem de sevdigim seyleri benim gozumden gorulmesini istedigim icin yaziyorum.

Yogunluktan dolayi cok sik yazip, yorumlara hemen geri donemesemde yazilanlari mutlaka okuyorum. Ama insanlarin "ben senin blogunu ziyaret ettim, sen de beminkine gel" gibi mesajlarini garip buluyorum. Blogu en cok izlenen blog arasina sokmak gibi bir hevesim yok, ama eger takip edenler gorduklerinden keyif aliyorsa bu benim icin en buyuk mutluluk. Ama sirf biri istedigi icin bloglara mesaj birakmayi sanirim hala cozemeyenlerdenim.

Sevdigim bloglarlara gelince, sanirim bana farkli bir sekilde dusunmemi saglayan, degisik gorusleri sunan, yani hayata yeni bir pencere acan ve ayni zamandan guzel yazi dilini kullanan bloglari takip etmek, sabahlari (eger o gun sinavim yoksa )kahvalti ederken en buyuk keyfim.

Iyi ki varsiniz, bloglar sayesinde sanal anlamda tanidigim pekcok insan sayesinde, hayatin ne kadar guzel oldugunu bir kez daha kesfetmek harika bir duygu...
6:48 ÖÖ
ece arar dedi ki…
tanya'nın annesinin blog okuyan bir komşusu vardı... tanya hakkında bilgi veriyordu annesine:)))
10:44 ÖS
Asortik Krep dedi ki…
Bir arkadaşım ilik bağışı yapmak istiyor, bir ara link vermiştin bana yollarmısın..?
11:31 ÖS
Adsız dedi ki…
Asli'cim bu arastirmani nerede okuyabiliriz?
12:21 ÖÖ
Aslı Cin dedi ki…
Merhaba. Modemdeki arızadan dolayı beş gündür bağlanamıyordum. Şimdi okuyabildim yazdıklarınızı. Teşekkür ederim.

Selma, yazacaksın sana inanıyorum.

Artemis, linkler için çok teşekkür ederim.

Nym, ben de aynı konudan muzdaribim ve sen de iyi ki varsın.

Asortik,http://www.kemik-iligi.org/kemikiligi.asp den ulaşabilirsin ama size daha yakın olan Akdeniz ünv ve sanırım Ege'de de var.

Tanya ve Ece, aklıma o hikaye geldi ilk önce. Gerçekten ilginçti :)

Banu, bloglar hakkında ufak bir kitapcık hazırlamak niyetim ama bastırabilirsem.:) Bu arada aklıma senin arkadaşının başına gelen hikaye geldi. O sanırım şimdiye kadar bloglarda duyduğum en inanılmaz olaydı.
3:11 ÖS
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı