Çok ağladım dün gece...

Onun başı kapalı, bunun k... açık derken (Oppps.Afedersiniz) birileri bizi birbirimize düşürüyor. Aynı çatı, aynı milliyet ve hatta aynı din altında birbirimizi yiyoruz. İşin kötüsü buna alet olanların çoğunluğu da ilim irfan görmüş, hatta hoşgörü dini olan islamiyeti okumuş, hacı hoca geçinen insanlar. Okurken o dersi kaçırmışlar herhalde.

Siz burayı sessizce gelip okuyup orada burada ahkam kesenler, insanları bizden ve sizden diye ayıranlar, kendilerini adeta Allah' a eş tutup dinimizi tekeline alanlar, en büyük günahı siz işliyorsunuz. Ben başım açık diye cehenneme gideceksem emin olun benden daha alt katlarda ikamet edecek birileri var.

İlacı mı?

Parayı, çıkarı, şanı şöhreti boş verin her şey geçici. Kalpten inanın Allah'a. Bunu da ben öğretmeyeceğim ya. Onun saçından tahrik olmayacak, bunun sözüne şiddetle karşılık vermeyecek iradeye erişmek için çabalayın öncelikle. Sabrı, sükuneti, insanları olduğu gibi kabul edip sevmesini öğrenin.

Tartışacaksanız, silahla değil kalemle anlatın söylemek istediklerinizi, ama arkadan vurmadan.

Kimseyi cehaletle, yalancılıkla, inançsızlıkla suçlamadan.

Çünkü kafamızın içindekileri ve kalbimizin derinliklerindekini bir tek Allah bilir, siz değil !

İlacın üzerine sabah akşam bir Hotel Ruanda izleyin, bir Schindler'in listesini. Dini, ırkı, rengini boş verin insanların. İnsanın insana yaptığını görün. Ve merhamet dileyin.

Ama önce kalbiniz için...