Seçme saçma...

Bugün iyiyim, evet iyiyim. Sadece uykusuzluk var, ilaçlar sanırım uyutmuyor, onun yerine çok fazla düşünür ve hayal kurar oldum. Hayır, hayallerimi anlatmayacağım, çokça saçmaladım çünkü. Bir çoğuna hayal de denmez aslında, ateşten miras herhalde halisinasyonlar işte.

Bir de düşündüm de , sanırım ölene kadar blog yazacağım ben. Belki sonrasında da :)

Blogger'ın bizlere verdiği şahane bir şey var elimizin altında. Yazıyorsun yazını, tarihini saatini ayarlıyorsun, ve o senin adına tam o tarih ve saatte o yazıyı yayınlıyor.

Yolun yarısına yaklaştığım şu günlerde geleceğe bir kaç mektup yazmaya karar verdim. İlkini yazdım bile, bir not. Muhtemelen çoktan bu diyardan ayrılmış olacağım 60 yıl sonrasına. Blogger da ciddi ciddi kabul etti tarihi.

Şuna bak sen. Çok güvenme kendine belki ben 95 yaşına basıyor olurum o zaman ama ortalıkta google blogger olmayabilir, hıh !

Yorumlar

ruhdagı dedi ki…
ömür yeterse inşallah ilk okuyanlardan olucam kesinlikle :)
11:12 ÖS
Aslı Cin dedi ki…
Ha ha haaaa! İnşallah ben de okuyor olurum.
11:50 ÖS
denizanasi dedi ki…
bak bu süper fikir.. ben 60 sene sonrasına değil daha nacizane 1 sen sonrasına yazayım bakayım. :)) bu bir sene içinde neler değişecek ?
12:22 ÖS
Unknown dedi ki…
inşallah okuruz hep beraber..nedirki 60 yıl dediğin gelir hemen ve bizde yaşarız canım o kadar kesin...
1:07 ÖS
Bir Hayat Dolusu dedi ki…
Yorumları okurken aklıma birşey geldi.
60 yıl sonra bilgisayar olur mu acaba..Yerine başka bir şey icaat ederler herhalde.
Şimdi PC=Personal Computer.
60 yıl sonra PC=Personal Chip...
Beyine yerleştiriler herhalde.
İnternet olur mu acaba.
Belki...
6:36 ÖS
Aslı Cin dedi ki…
Denizanası, insanların hayatı 1 sn de değişiyor, bir yıl uzun bir zaman tabii.

Elçin, ben kendime o ömrü biçemiyorum ama ahydi öyle diyelim :)

Bir hayatt dolusu, yazıyı yazarken benim aklıma da bir sürü şey geldü, Bilgisayarların , hele ki internetin tarihine bakarsak 60 yıl korkunç değişimler getirecektir.
6:46 ÖS
loungetime dedi ki…
Aslı'cığım , umarım blogger hala olur o yazıyı okur ve yorum da yazarım. Tabi hala alzaymır olmadıysam.
60 sene çok ama yaaa, şunu 40 yapsan olmaz mı?
9:35 ÖÖ
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı