Oğluşla geçen günler...

Biliyorum, biliyorum, son bir kaç posttur sadece oğluşla ilgili yazıyorum ama son zamanlarda tek yaptığım şey onunla ilgilenmek ki, buna beyefendiyi arkadaşlarına götürüp, bir takım sosyalleştirme çalışmaları yapmak dahil, bir de gezsin, görsün, öğrensin programı ekleyince buna, yorgunluktan bayılacak kıvama geldim. Nitekim çabalarım sonuç veriyor ve biraz olsun İngilizce konuşuyor artık. Ayrıca okul dışında arkadaşlarıyla görüşmesi kendisini okulda daha rahat hissetmesini sağladı ki, onu orada mutlu görmek beni de mutlu ediyor.

Geçen günlerde çocuk bilim müzesine gittik. İlk canlıları anlatırken ona o böceğe benzeyen şeylerin fotolarından sonra atom bombasının fotoğrafını görünce patlayan böceklere ne olduğu derdi onu fena gerdi. Kimya, biyoloji ve fizikle tanıştı ki sanırım en çok fizik eğlendirdi bizi. Çünkü yapabileceğimiz bir sürü deney vardı ve onu ürkütmeyenleri denedik. Tabii herşey oyun onun için şimdilik...

Bunların dışında ancak yabancı dile, eve, bloga zaman kalıyor. Bir de vakit buldukça polisiye dizileri izliyorum. Şimdilik hayatın özeti bu.

Bir kaç gün sonra okulda uluslararası gün eğlencesi var. Biz Türk masası olarak hazırlanıyoruz. Sanırım en zengin çeşit bizde olacak, 3 kişi olduğumuz halde. Bayrağımız, broşürlerimiz, kostümlerimiz hazır, yarın mutfaktayız.

Boğazım çok acıyor, umarım hasta olmam...