Muz cumhuriyeti


Hatırlıyorum da ben küçükken muz öyle her kıyıda köşede satılabilen bir şey değildi. Şükür alabilirdik, ama şimdi oğluma alabildiğim gibi her gün eve muz girmezdi. Almak istesen de bulamazdın zaten.

Ama, hatırlıyorum da ben küçükken semtimizde, mahallemizde, sitemizde canımızın istediği gibi oynardık. Ne hızla arabalar gelirdi oynadığımız yere, ne bizi kandırıp götürmek isteyen bir yabancı. Ne bu kadar şiddet haberi duyardık, ne bir tehlikeden korkardık.

Annemizin babamızın bizi açıkhavada oynamamız için parka götürmesini beklememiz gerekmezdi.

Belki bu kadar muz yiyemezdik ama özgürce oynar, arkadaşlarımızla, kahkahayla büyürdük.

Muza burun kıvırmayacak kadar da değerini bilirdik hani...

Demem o ki, her şey bu muzun suçu zaten. Muz çoğalınca, şiddet, korku, dehşet de çoğaldı.

Yoksa kimsenin suçu yok değil mi?...

Dip sos: Fotoğrafı ben çektim, bilmeyenler için o kocaman şey, muzun çiçeği, o uzadıkça üzerinde belli belirsiz gördüğünüz muzlar çıkıyor, seyri tadı kadar şahane. Yine de eski günlere gidip daha az muz ve daha az şiddeti yeğlerdim, o da ayrı...

Yorumlar

yeliz dedi ki…
bizim yazlığın bahçesine babam muz ağacı dikmişti, bunlar yeşil oluyor, muzlar olunca ağacı kesip muzları karpite yatırıp sarartıyorsun. Ağaç kesiliyor ama zaten yavru ağaçlar çıktığında bir sonraki sene yavru ağaçların muzunu yiyorsun. o muzlar en güzel çocukluk anılarımdan biri olmuştur, yoksa parayla o kadar muz nasıl alınırdı o zamanlar?
1:26 ÖS
Benim Hayatim dedi ki…
Benzer duyguları muzla açıkladığımız bir konuşmamız oldu bizimde ablamal. Şimdi yesinler diye ufaklıkların peşinden koşturuyor, parka götürürken yanımıza alıyoruz :)
2:40 ÖS
pommeler dedi ki…
ben mersin de görmüstüm ilk kez muz agacı nasıl sasırmıstım
kocaman kocaman muz dolu agaclar
:))
2:56 ÖS
birkadin dedi ki…
ben hala muz agacinin da cicegi olabilecegini dusunememisim, gorunce sasirdim :)
10:09 ÖS
Sebnem'den dedi ki…
Aslı,O çiçekten daha çok sörf tahtasına benziyor..Dikkatli bak.
Kandırma bizi:)))
4:37 ÖS
nothing dedi ki…
ben Alanyalı olduğum için her daim evlerde muz olurdu, sokaklarda bir o kadar rahat ama beyazıt öztürk anlatmıştı bir keresinde muz öyle zor girermiş ki evlerine annesinden izin alır, pazar alışverişine o çıkar akşam engeç saatte gider en ucuzlarını alırmış ki herşeyin muz almaya da parası kalsın. Sonra eve gelir çabuk bitmesin diye onu ekmek arasına koyar yermiş o kadar kıymetliydi yani bizim için demişti.
10:30 ÖÖ
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı