İnfomania Aslı'nın pazar neşesi...

Sonunda teşhisimi koyan birileri çıktı. Ben bir infomanyak olma yolunda sıkı adımlarla ilerliyormuşum meğer. Neyse ki henüz tuvalete gittiğimi twitlemiyorum ama bunun bir adım sonrası da o. Detaylar şurada...

Bu haftasonu, ilerideki günlerde açıklayacağım bir sebeple koşuşturmakla, oğluşun arkadaşına doğumgünü partisine iştirakle, yeni evin ölçüleri ile uğraşmakla geçti.

Flashforward'a sardım, Fringe'in son bölümünü izledim, tam bir seriesmania oldum ( O da ne?)

Pazar günü neşesi ise Helin Avşar'dan geldi. Diğer rop. ustalarının arasından nasıl sıyrılırım acaba merakı mı, yoksa çığır açacağım iddiası mı? İlgi çekmenin yolu roportajcının fazla soyunması, fazla örtünmesi veya abartmasından geçer diye akıl mı verdi birisi bilmiyorum ama bu s... m... fotoğrafları yeni nesil basın yayıncılara örnek olmaları için yayınlamalı diyorum. Görmeyen kalmasın, Helin çıtayı yükseltti kızlar, onu geçmek için Chanel çizmeden daha fazlası gerekecek...

Dip sos: 2. fotoğrafa bayıldım, tam 80 li yıllar fotoroman karesi, çekimdeki ışıktan, verilen pozdan bağrın açıklığına kadar. Yoo yo, 3. sü daha iyi, feci yaratıcı. Yoksa, ilk fotoğraf mı?


Yorumlar

Aslı dedi ki…
Bu fotoğraflar gerçek mi? Komiklik olsun diye mi çektirmiş?
9:01 ÖS
Aslı Cin dedi ki…
Yooo, bildiğin rop. çekimleri işte...:)
9:24 ÖS
Aslı dedi ki…
Iyyyk!!
9:32 ÖS
enne dedi ki…
İğrenç.Gazetede resimleri görünce inanamadım. Bu resimleri çeken de, o sayfalara koyan da akılsız, ya o röportajı veren kıllı adama ne demeli? Helin'e malzeme olmuş işte bir güzel.
5:15 ÖS
Aslı Cin dedi ki…
Enne, evet fotoları gördüğümde hadi herkesin bir sebebi olabilir de, bu adam nasıl olur da " ne oluyor kardeşim , bu nasıl rop., benimle dalga mı geçiyorsunuz" diye sormamış

... diye düşündüm...
6:26 ÖS
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı