Kendinizle gurur duymalısınız...

Yazmayayım diyorum.

Çok tutuyorum kendimi.

İnanın çok tutuyorum.

Yazsam bir şey değişecek mi? Hayır. Üzerine fikrimi yazdığım için küfürlü mailler aldığımla kalacağım.

Zaten yazsam benim de ağzım bozulacak.

Eee, ne gerek var hıra güre. Zaten ülkem yeterince karışık. Yüz verilenler astarının peşinde, ayaklar baş olmuş, kafası çalışan başlar ya yerlerde sürünüyor, oraya buraya tıkılıyor, yada kafası o kadar iyi çalışıyor ki, rüzgara uymuş, ne yönden eserse o yöne savruluyor.

Cihangir kafelerinde bacak bacak üstüne atıp, kahve eşliğinde sigara içerken ahkam keserek demokrasi savaşı !!! veren entellektüeller, eleştirdikleri boş kafalı kahvehane kültürü adamlarından daha akıllı sayıyor kendini.

Yazarı, okuma yazması olmayanı, bütün adamlar oturduğu yerden memleketi kurtarıyor.

Oysa Türkiye'nin bir gerçeği var.

Acınacak haldeyiz. Birlik beraberlik bozulmuş, yasaya uyan yok, yasaya uyanları uyaran çok.

Sadece 3 gün içinde okuduğum haberler bile lanet ettirdi.

Herkes kendi paçasını kurtarmanın derdinde, kimse birbirini dinlemiyor, dinlese de anlamıyor, anlasa işine gelmiyor saygı göstermiyor.

Boktan durumdayız, aynen öyle, rezil bir şey.

En büyük derdimiz dedikodu sütunları olsun. Yapılan her açılıma, her saçılıma, her içine s.çılan şeye karşı üzerimizde var olan o miskin vurdumduymazlık ayrı bir hava katıyor bize.

Yakışıyor.

Yakında aynaya bakınca göreceksiniz yarattığınız görüntüyü.

Sonra Harvey Nichols'la Mos bile kurtaramayacak sizi, buz gibi bir Frappe için üzerine...

Yorumlar

Sudiş dedi ki…
Bu konuyla ilgili uzun zamandır düşünüyorum, gidip gidip eskiyi incelerken de aynı sonuca varıyorum, toprak reformu ve köy enstitüleri, Atatürk'ün bir 3 yıl daha yaşaması ve bunların tamamen hayata geçirilebilmeleri bizi nerelere vardırırdı... Sonrakilerin bu kadar basiretli ve kararlı çıkmamaları, çıkarlara yenik düşmeleri...
Evet, oturduğumuz yerden ahkam kesmek kolay, ve o kadar da zevkli ki, kendi kendini büyük bir başarı ile tatmin etmek...
10:43 ÖÖ
Aslı Cin dedi ki…
Sudiş, çok iyi yazmışsın, bazen daha da uzun yaşasaydı diyorum.
11:42 ÖÖ
derin dedi ki…
sindirilmiş bir nesil olduk biz, belki de 80 lerde ezilen bir kuşağın evlatları olarak, o çok ezilen anne babaların bizi abartılı korumalarından, rahatsısız hem de çok, birşeyler de yapmak istiyoruz,ama nereden başlayacağımızı da bilemiyoruz
bazen çok karamsarlığa düşüyorum hem de çok
9:10 ÖÖ
Aslı Cin dedi ki…
Derin, bence de bunun etkisi var. Sonradan görme bir toplum olmamızın da etkisi var tabii. Kentlimiz köylümüz 80 sonrası tam bir sonradan görme olduk. Batıya yozlaşma boyutundaki hayranlığımız ile bencil , doyumsuz bir nesil geliyor bizim arkamızdan da.
10:15 ÖÖ
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı