Yazık...

Molotof kurbanı Serap ölmüş.

Hatırlatayım İstanbul'da teröristlerce bombalanan otobüsteki gencecik bir kardeşimizdi.

Vücudu ağır derecede yandı.

Antibiyotiğe dirençli bir mikropla savaşıyordu yanıklardan dolayı.

Yıllar içinde bombalanma, taranma, kaçırılma sonucu ölen binlerce masum sivil Türk, Kürt, Azeri, Alevi, Laz veya başka kökenli insanımız gibi o da öldü.

Daha geçtiğimiz hafta bir sürü yerde gösteriler yapıldı, yine, yeniden kan döküldü.

Teröristlerle anlaşmaya çalışıp, açılmaya çalışan, terörist sözcülüğü yapan partiyi neredeyse bağrına basan, 3-5 metrekare için azılı katili yeniden yargılayacakları konuşulan insanlar, yarın bir gün adamı milletvekili yapmaları istendiğinde ne hatırlayacaklar acaba?

Serap'ı mı?

Hayır.

İzmir'i.

Teröristleri bağrına basmayarak çoook ayıp eden !!! İzmir'i. Hiç de demokratik bir görüntü veremeyen İzmir'i. Sessiz kalıp herşeyi sineye çekemeyen, koyun gibi güdülemeyen İzmir'i.

Taş atmışlar.

Tı tı tı...

Çok ayıp.

Hiç onlar bize taş atıyorlar mı?

Tarih tekerrür eder. Kurtuluş savaşında da ilk kurşun İzmir'den atılmıştı. İster Faşist deyin, ister gavur, ister cesur.

Ne övgüye, ne yergiye ihtiyacı var o insanların.

Keşke Serap'a taş atıp, bayrak açsaydı birileri, yada tencere tavaları vursaydı birbirine balkondan bağırarak.

Hala hayatta olurdu en azından...

Yorumlar

Bocuruk dedi ki…
Çok güzel bir yazı olmuş. Sanki Yılmaz Özdil yazılarından birini okuyormuş gibi hissettim kendimi. Onu okuduğumda da hep içimdekileri dile getirdiğini düşünürüm. Yüreğinize sağlık...
4:59 ÖS
Efsun dedi ki…
bende serap'i dün gördüm cok üzüldüm:( ama teslim olduk diye gelen teröristleri ellerinde ciceklerle karsilayan politikadan ne beklenirki, tabiiki tas attilar öyle oldu der!!! bu kadar dinden imandan bahsediyor ya bu insanlar (insan demeye dilim varmiyor ya), acaba öteki tarafta ölen sehitlerin, gencecik cocuklarin hesabini nasil verecekler acaba!! Memleket hakikatten gidiyor elden, meclise "Sayin Öcalan" diyen bir partiyi sokanlar yakinda onuda ininden cikarir milletvekilide yaparlar!Off sabah sabah sinir oldum!!
8:59 ÖÖ
Aslı Cin dedi ki…
Uğur bey, teşekkürler, eminim herkes ülkesinin geleceğinin parlak olmasını ister, ama istemekle kalmamalı, fikirlerimizi de paylaşmalıyız.

Böcürük, iltifat ediyorsun, teşekkür ederim :)

Efsun, demokrasilerde tabii ki farklı sesler söz alacak. O insanlar da seçilip geldiler oraya. Ama demokrasiyi amaç değil araç görenler çoğaldıkça iş çığırından çıkıyor. Keşke teröristlere sözcü olmak yerine gerçekten Kürt halkının hakkını arıyor olsalar,bu işlerle uğraşacaklarına doğuya yatırımı zorlasalar, okulların, hastanelerin, kültürel faaliyetlerin yetersizliğinin hesabını sorsalar.
9:21 ÖÖ
Efsun dedi ki…
Dogru söylüyorsun, bizde keske demokrasi gercek anlamiyla uygulanabilse... Farkli seslerin olmasina hic bir sekilde karsi degilim ama dedigin gibi, keske demokrasi arac olmaktan ciksa... Bu farkli sesler orada olmalarinin hakkini tam anlamiyla verseler...Buradan bakinca demokrasinin bizde amac olabilmesi icin 100 yil gecmesi ve bu süre icindede insanlarin kafalarini degistirmeleri gerekiyor gibi geliyor bana! Yazik cok yazik bence...
2:16 ÖS
Unknown dedi ki…
çok haklısın ve çok anlamlı yazıyorsun aslıcığım herkes senin dediğin gibi duyarlı paylaşımcı olsa karşımızdakini dinlesek anlamaya çalışsak belki herşey daha farklı gözükür...umarım devletimiz en kısa zamanda bazı şeyleri fark eder etmeli...
10:52 ÖS
Aslı Cin dedi ki…
Efsun, Burcu, zaten ne yazık ki ümit etmekten başka bir şey yapamıyoruz.
10:10 ÖÖ
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı