Foto



Berbat fotoğraf veriyorum.- Hani öyle derler ya-

Yani o kameranın karşısına geçtiğim anda elimi kolumu nereye koyacağımı, nereye nasıl bakacağımı, az mı çok mu gülümsemem gerektiğini bilemiyorum. Geriliyorum, geriliyorum, saçlarımın diken diken olduğunu bile hissedebiliyorum. Dayanacak bir yer bulup kendimi en güvenli hissettiğim şekilde başımı eğerek utangaç, hafifçe gülümseyebilirim belki.

Yok olmuyor.

Vesikalık fotoğrafları hiç sormayın. Kabus !!!

Kameranın arkasına geçmek benim için daha iyi. O zaman da harikalar yarattığım söylenemez ama Japon Turist azmi ile herşeyin fotoğrafını çekiyorum ayıla bayıla.

Sonra onları bilgisayara aktarıp, Photoshopla oynamak daha da zevkli.

En sevdiğim fotoğraflar düğünümüz için çekilenlerdi. O kadar gülmüş o kadar eğlenmiştik ki bir süre sonra kameraları unutmuş, çok neşeli ışıl ışıl pozlar vermiştik.

Velhasıl, bir gün profesyonel bir fotoğrafçıya giderek şöyle severek açıp bakabileceğim fotoğraflar çektirmek istiyorum. Bir ara bu şekilde paket hediyeler hazırlayan bir site vardı. Hala var mı acaba? Hani, hiç de fena olmazdı öyle bir hediye alsam...

Tra la la la olur...

Yorumlar

Evren - Sahne dedi ki…
'Tra la la la' ne güzelmiş öyle salsa yapasım geldi :)
11:18 ÖS
kutupayusu dedi ki…
bendede durum aynı ...yıllarca kaçtım ama bi gün sevdiceğim dediki bak kaçyıldır beraberiz o güzel günlere ait hiç fotomuz yok..hep kaçtın ...şimdi baksak fenamı olurdu...bi albumumuz olaydı...işte o günden beri yamuk yumukta olsa durup poz veriyorum ....anları kaçırmama adına :) siteyi bulduğunda paylaşırsan süper olur bu arada :))
11:31 ÖS
Aslı Cin dedi ki…
Evren, değil mi??? İstediğince danset :)))

Kutup a yu su :) araştırmalara devam.
9:10 ÖÖ
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Resim
                       Çalışan anne mi çalışmayan anne mi ?  Bu sorudan da sorunun cevabını aramaktan da sorunun cevabını bilip bilmeden bir holigan gibi savunanlardan da çok sıkıldım. Tabii her iki tarafında kendine has zorlukları var, tabii canım sizinki de zor derken Aaaaa bir de baktım ben empati yapayım derken kimsenin halime sempati duyduğu yok ! Anne olmak zaten yeterince zor. Kadın olmak zaten zor ! Çalışmanın da kolay olduğunu söyleyemeyeceğim. Yani evlenip hele ki çocuk sahibi olarak işe gitmek öyle Ananın evinden işe gidip geldiğin günlere benzemiyor. Bu konuda fikir beyan edebilmek için her ikisini de deneyimlemiş olmak gerekiyor değil mi ?  Tamam işte ben denedim ! Tabii ki çalışmayan anne dediğimizde bütün gün evinde boş boş zaman geçirildiğini kastetmiyoruz. Evde de işler bitmiyor, evde maaşsız yapılan iş, iş değil mi ? Eminim ev işi, yemek, ödemeler, çocukların ödevi, alışveriş, tamiratlar derken insan...
Devamı

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Resim
. Ohooo... . 7 eşin *eşref saatini bekleyeceksin de, çocukları bırakacak yer ayarlayacaksın da, bir gece kararlaştıracaksın da, kız kıza yemeğe çıkacaksın . Demedik, yemedik, içmedik, Ve çıktık. Villa Doluca’nın yeni Merlot’unu denedik, nefis yemekler yedik, arada tariflerini verdik, eşleri çekiştirdik, eğlenceli dedikodular yaptık, güldük, hüzünlendik, eskilerden bahsettik, çoook eskilerden… * Biri o gece olmaz der, biri niçin gece çıkıyorsunuz diye sorar, biri oraya gitmeyin derken, diğeri bir diğer yeri beğenmez, biri kimlerle gideceğini merak ederken, diğeri kaçta dönüleceğini sorar ancak sonra lütfen bir güle güle der. . Biri de ... . I ıh benim şikayetim yok, şarkıyı dinleyelim, sözlere mest olalım, falan filan... . sezen aksu - eskid...
Devamı

Başlıksız bir yazı bu…

7 yıl önce yazdım bu yazıyı.  7 yıl Bazen birilerinde onun hareketlerini görüyorum hala, çoğunlukla hayıflanıyorum keşke yaşasaydı da şunları da görseydi diye, hep bir eksiklik… Bazı insanlar hayata renk katarlar, farklıdır onlar, gittiklerinde de dokundukları insanlar için bir renk eksilir hayattan. Dün akşam yetiştirdiği insanlar, çocukluk arkadaşları, müzisyen arkadaşları, ahbapları, anılarını yaşadığı dostları , o anıları anlattığı arkadaşları ve ailesi için bir renk eksildi. Bazen huysuzdu, alıngandı, belki kolay kolay beğenmezdi ama bir o kadar vicdanlıydı, düşünceliydi, eğlenceliydi, gurmeydi, keyif adamıydı, çok farklıydı. Çok güzel de yaşadı, çok zor zamanlar da geçirdi. Ama hayatta çizgisini hiç bozmadı. Ben onun birtanecik kızı oldum, o benim hep gururlandığım diğer babalara hiç benzemeyen birtanecik babam. Dün gece onu hiç beklemediğimiz bir anda kaybettik. Kafamın içinde binlerce ses. Hiç uyuyamadım. Sesler hiç susmuyor. Demek derin acı böyle bir şey. Şimdiden yaşayama...
Devamı