Öyle böyle...

Tama , tamam diyorum yazacağım kendime dair bir şeyler, koyacağım bir kaç fotoğraf, ballandıracağım tatilimi. Yok olmuyor. İlle canımı sıkacak bir manşet çıkıyor.

Velhasıl keyfim kaçtı yine.

Eşimin yıllar önce "savaştığı" yerlerde, bugün birileri "savaşamadan" gitti.

Bu ne ilk, ne son olacak. Hatta her geçen gün daha da arttığı gibi, belli ki artacak.

Bir şeyler yapılmazsa...

Bir şeyler...


Yorumlar

Yasemin dedi ki…
Icim aciyor, olenlere, arkada biraktiklarina, cocuklarina, sevgililerine, ailelerine, gencliklerine....:(

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biraz empatiyle çok sempatik olabilirsiniz ;)

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken...

Başlıksız bir yazı bu…