Zor zamanlar

Zor zamanlar geçiriyorum.

Ondandır yazmayışım.

Hastayım bir süredir, fazla zayıfladım, kendime bakamadım, heme ev hem iş hem çocuğa yetişemedim , bir de üzüldüm tüm bunların üzerine...

Babama üzüldüm. Bu çarşamba Bypass olacak, 4 damar değişecek, kötü şeyler düşünmüyorum ama heyecanlıyım. Bir de uzakta. Yanında olamıyorum. Ameliyat sonrası hafta sonu gideceğim artık. Umarım sağlıkla yoğun bakımdan çıkmış olur o zaman.

Her şey üst üste gelir ya, annemde de kalp damar uzmanına gitmesini gerektiren şeyler var. Pazartesi de o görünecek.

Bu hafta iki önemli müşterinin randevusu var bu arada. Yardımcı arkadaşımız yıllık izinde ve araya da belki bir şirketin semineri sığacak.

İzin alınacak hafta değil anlayacağın.

Ancak bir günü boşaltabildim ki o gün izinliyim. Oğluş Bilsem in sınavına girip kazanmıştı, onu mülakata çağırdılar, onu oraya götüreceğiz, onun da heyecanı var.

Kazanmazsa dert değil, zaten ilgili bir aileyiz, o da akıllı bir çocuk, ama kazanırsa çocuklar için büyük avantaj. Bu arada kazanırsa haftada bir kaç gün o kadar uzağa nasıl göndereceğimi de düşünüyorum.

Üstüne üstlük okulumuzu değiştirmeyi düşünüyoruz, bu hafta gidip ayrılacağımızı söylememiz lazım, şimdiye kadar ödediklerimizi alabilecek miyiz, yeni okul beklentilerimizi karşılayacak mı, iyi mi yapıyoruz kötü mü?

Offf bilmiyorum. Çok zor zamanlar geçiriyorum.

Bu haftayı da hayırlısıyla bir atlatsam...