Başlıksız yazı

Olayları ilk duyduğumda seyretmeyeceğim diye söz verdim kendime.

Ama dün akşam sözümü tutamadım,arkadaşların evinde izledim.

Dayanamadım,

inanamadım,

ağlamamak için dişlerimi sıktım.

Minicik bebekleri ,çocukları nasıl hırpaladıklarını,işkence yaptıklarını,yerden yere vurduklarını izledim.

Kendime verdiğim sözü tutamadım...


Bu ilk mi?

Bu filmi daha önce onlarca kez gördük.Hayır.

Son mu olacak ?

Her seçimde kazanan partinin üyelerine, bakan ve milletvekili yakınlarına iş açmak için işini bilen insanlar sokağa atıldıkça,

Bu konuda eğitim görmüş genç insanlar sokaklarda iş ararken,hademeler işe bakıcı diye alınırsa,

Devlet bir şeyler yapmak için basın ya da yayında bu konuda gizli kamera görüntülerinin çıkmasını beklerse,

Kırk yılda bir denetlenen yuvalarda tesbit edilen yanlışlıkların sorumlusu çalışanlar, bir yerlerdeki ayılarına, dayılarına sırtını dayayıp,kurtulurlarsa,

Çocuk hakları gerektiği gibi işlemezse,ülkede hukuk çalışmıyorsa,

Hayır.Ne yazık ki son da olmayacak.