Günlerdir bu şarkıyı söylüyorum.
Bağıra çağıra.
Kaç gecedir dişlerimi sıkarken canımı acıtıp uyanıyorum.
...................................................................
Büyümek zor şeymiş.
O zaman niçin çocuklarımıza şunu yaparsan, bunu yersen, çok uyursan büyürsün diye masallar anlatıyoruz ki?
Oğlum hiç büyümese, her zaman o gözlerinin içi gülen çocuk olarak yaşasa, kahkahalar atsa, oyunlar oynasa, bana yarım yamalak hikayeler anlatsa, herkese sımsıkı sarılsa.
Oysa yaşam her birimize mesuliyetler veriyor.
Yaşamak zorunda olduğumuz.
.......................
Bu tuhaf ruh hallerimin sebepleri var elbette. Bu sabah oğluşum kreşe başladı. Büyüyüverdi sanki birdenbire. Yok ağlamadım, belki o da ağlamadığından, bilemiyorum. Gitti, öğretmenine sarıldı, bay bay yap dediler, yaptı, kapıyı kapadılar, gitti.
Garip bir his.
Sanki hiç hazırlamamışım kendimi. Onu hazırlarken kendimi alıştırmayı unutmuşum gibi.
Haftasonu ona okul için alışverişler yapıp, olabildiğince kalabalıklara soktum yabancılık çekmesin diye, okulu anlattım ona, o kadar hazırlanmış ki akşam yatıp erkenden, sabah kalktı, tuvalete gidelim dedi, giyindirdim, bir saate yakın koltukta oturup sabırsızca yakkabılarını giydirmemi bekledi.
Öğretmenine pimpirik anne soruları sordum hiç utanıp sıkılmadan.
Kolay mı, kalbimi bırakıp geldim...
.
Not: Dişlerimi sıkmamın tek sebebi bu değil tabii ki, kafamda bir sürü şey var yapmam gereken, ve işler bir türlü hallolmuyor- du. Bu hafta hallolacağına inansam? Çok inansam olur mu?
Dip not:Şirkette beklediğim konuşmayı yaptık. Anlaşılan daha buralardayım. Bana anlatılansa bahneler, bahaneler, bahaneler... Ben mi, kustum rahatladım.
Dip sos: Kendime şu taşlardan yapılmış nazar boncuklu zincirlerden aldım, bana takılmak için kızım kırkından sonra nazar mı değecek sana, dedi gülerek, ben kırkıma gelmedim ayrıca eminim geçtiğimde bile bana nazar değer dedim ben de. Beni sinirlendirdiği zamanlar olsa da çok seviyorum onu, o kadarcık da uğraşıversin.
Şöyle de diyebilirim komşulara: Şükür kardeş, benim beyin karıda kızda gözü yok. Yediğim önümde yemediğim arkamda. Ahanda bak, Kiremitçigillerden Tuna, sen hamileyken bırak karıyı, git başkasıyla evlen, valla o kadın da pek hanfendiymiş, hiç bir yerlere çıkıp da ele güne laf etmedi, ettirmedi, demem o ki, şimdi bırakmış yenisini eskisine dönmüş. A canım, demez mi insan, karısını hamileyken bırakıp gelen adamdan hayır mı gelir bana diye? Yoook, demiyorlar. E öbürküsü de şimdi kabul mu etmiş adamı geriye? Nasıl güvenivercen ki şimdi o adama, di mi? Ha?
Yok yok, şükür, bizim bey pek efendi...
22 yorum:
ASLİCİĞİM,TEBRİK EDERİM..ARTIK KEREMCİK KREŞLİ OLMUŞ.ANNE NE ZAMAN YOLCU:((BABAANNEN İYİDİR UMARIM?TATLI ASLICIK ZAMAN PEK ÇABUK GEÇİYOR YANİ..DAHA SÜT VERDİĞİN BEBEĞİN BU GÜN YARIN OKULADA BAŞLAYACAK..GÜZEL BİR ŞEY..SEN,EŞİN,OĞLUN GÜZEL GÜZEL YAŞLANIN...
KÜÇÜKKEN ANNEM BENİ KOLAY KOLAY OKUL GEZİLERİNE GÖNDERMEZDİ..NASIL SİNİR OLURDUM,BENİ SEVMEDİKLERİNİ DÜŞÜNÜRDÜM..BENİ EVDEN KAÇIRTMAK İÇİN UĞRAŞTIKLARINI DÜŞÜNÜRDÜM.CMTSİ GÜNÜ OLAN O KAZADAN SONRA ANNELERİN EVLATLARI İÇİN NE KADAR ENDİŞELENDİKLERİNİ BİR KERE DAHA ANLADIM..HALA BOĞAZIM DÜĞÜMLENİYOR..KÜÇÜK MELEKLER GÜZEL GÜZEL UYUSUN ŞİMDİ...
Metehan ilk kreşe gittiği gün çok hüzünlenmiştim. Yine de hüzünlenirim. O kadar erken kardeş yapmasaydım, bir sene daha evde kalabilirdi benimle. Bak kardeşine, kazık kadar oldu, hâlâ dizimin dibinde.
Hani, piknik fotoğrafı falan?
Aslıcım ,
Anneler hani der ya bazen daha dün okula yeni başlamıştı bak bugün evleniyorsun . Belki gerçekten öyle oluyordur . Senin bu duygularını okuyunca bir oğlum olsun daha da çok istiyorum :)
Tebrik ederim,
önce oğlunu, sonra seni. biz de bir aydan fazla oldu okula başlayalı. Hiç sorunsuz okula gitmesi hazır olduğunun göstergesi. Biz de çok keyifle gidiyoruz okula, ben mi? İlk günler o arkasına bakmadan oyuna koşarken tuhaf oldum doğrusu. Neyse ki o ayrılık problemleri çekmedi. Ama ben eridim bittim. Hala her gün saat başı internetten kontrol ediyorum, iyi mi diye. Oğlunun ne kadar mutlu olduğunu görünce sen de rahatlayacaksın.
Ama bir uyarı! Biz bir aydır hiç geçmemecesine hastayız. Yuvaya başlayınca olan şeyler bunlar, umarım hastalık dönemini çabucak atlatırsınız.
sevgiler
merhabalar aslıcm...
yazını okuyunca yuvaya başladığım ilk gün içimde kopan fırtınaları tekrardan yaşadım..annem"artık büyüdün"derken ben hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum..çünkü annem çalıştığından ben hep koşuşturmacalı yaşadım..sabahları 5de bakıcıya teslim edilirdim sonrasında da yuva-okul.... hayatı...diyeceğim o ki senin yaşadıklarının fazlasını oğluşun da yaşıyor şu an...ona her akşam içten,sevgi dolu sarıl...öp kokla onu...
tuna kiremitçi eski ve yeni eşlerini hiç ama hiç anlamadım..anlamak da istemiyorum...birkaç kez- o zaman iclal hanım eski eşiyle evliydi-karşılaştım ben iclalle..farklı yerlerde..söylediği aynen şu"benim ne kadar meşhur olduğumu biliyormusun..ben..ben..ben...acayp sinir olmuştum...bazı insanlar ektiğini biçiyor...diyeceğim sadece budur....
çook öperim..iyi haftalar canım...
Şebnemciğim, ben o konuyla alakalı yazacak bir şey bulamıyorum, delirir insan. Ben bu heyecanla çocuğu hiç bir yerlere gönderemem herhalde.
Handan, bugüne inat dün hava kapkara ve kapalıydı, piknik yattı anlayacağın, ama yine de ağzımızı yüzümüzü kapatıp attık kendimizi sokağa.Çocuklar gün gelecek alışacaklar buna, bize kalan ise hüzünlenmek.
Dila, inşallah senin de kalbine göre olur. Bir gün evleniveriyor görmek mi? Walla artık herşeyin çok çabuk gelebileceğine inanırım şu günden sonra.
Bkaya, uyarın için teşekkürler, ona hazırladım kendimi, herkes önce o konuda uyardı zaten. İnşallah benim oğluşum da seninki gibi çok sever :)
zaman uçup gidiyor işte böyle.. bi bakmışsın, ana sınıfında.. bi bakmışsın delikanlı olmuş. Allah, hep güzel günlerini göstersin canım.:)))
Aslıcığım,sen de artık bir okullu çocuk annesisin...Oğluş büyüdü sen de artık ''Veli'' oldun...Zaman uçacak artık...
Hayırlı, uğurlu olsun Aslı! Şimdi yuva yarın 1.sınıf...Zaman çabuk geçiyor değil mi? Umarım oğlunun çok güzel ve başarılı bir öğrenim hayatı olur. İş yerinde de işler daha iyiye gider umarım.
Sevgiler.
Sonunda kreş günleri başladı demek!
Hadi bakalım hayırlısı...Ne güzel hemen alışmış aman nazar değmesin.
Büyümek zor sorumluluklar zor dişlerini sıkman normal ben de ellerimi sıkarak uyuyorum sabah kalktığımda bileklerim ağrıyor.
Rahatlamak lazım işleri oluruna bırakabilmek lazım...
Sevgileeer
Fikriminincegülü, amin, inşallah dediğin gibi olur :)
Sibel ya, gerçekten de ben Veli oldum değil mi? Ay ay ay, bir başka sorumluluk daha hayatıma :)
Sebla,sağol, iyi dileklerin, içten kelimelerin için :)
Zeya, evet ya başladı,inşallah iyi gider. Rahatlamak lazım ama nasıl? Yogaya mı başlasak?
Kreş günleriniz hayırlı olsun.. Ufaklık büyüyor demek ki yavaş yavaş.. Ne güzel.. :)
Oncelikle oglusu ve seni tebrik ederim. Ikiniz icin de cok buyuk bir adim bu. Insan bu gibi durumlarda bebisiyle ama biraz da kendisiyle de gurur duyuyor.
Asli, benim de cok isim var halletmem gereken, evim var yeni bastan duzenlemeye calistigim, tezim var bitirmek zorunda oldugum, kitaplarim var okumak istedigim ama ne kadar ugrassam da olmuyor. Mazhar Alanson'un dedigi gibi "randimanli gitmiyor isler eskiden oldugu gibi, su garip halim sonunda buralara benzedi". Optum cok.
Okullu annesi oldun artık, hayırlı olsun:)) Ne güzel, oğluşun hiç problem çıkarmamış. İnan şu an kalbin orada kaldı ya, eğer bir de sorun çıkarsaydı çok daha kötü olurdun(ben yaşadım, biliyorum) Maşallah, hep böyle gitsin okuluna.
İclal Aydın hep yapmacık gelir bana, gülüşü, duruşu, o mıymıy konuşması. Tuna Kiremitçi ise asla güvenilmeyecek bir adam, yaptıları yapacaklarının teminatı. Ama , ama çok yakışıklı be:)) Nasıl geri kabul etmesin karısı :)
kreş'in ilk gününden yorumları bekliyorum şeker..ayrıca,hani bu şarkı ikimizindi ya:((
Nurdaaan, yorumun ben yorum yazarken gelmiş, o sebeple yukarıda cevaplayamadım, afedersin ;)Dediğin gibi yaptım, dün akşam ona yalnız olmadığını hissettirebildik sanırım.İclal hakkında yazdıklarına şaşırdım, özel bir sempati veya antipatim yok ama hiç öyle görünmüyordu, ilginç ...
Bilun, evet artık benim çocuğum olmaktan çıkıp bambaşka birisi oluyor, sadece benim veya anneannesinin babasının yoğurduğu hamur değil artık, garip ama güzel :9
NihanY, Teşekkür ederim. Gerçekten de büyük bir adım bu. Sanki yepyeni bir başlangıç hayatımızda. Mazhar Alanson iyi demiş, bir de "Süpermen olmak lazım bazen" diyorlardı ya, o mooddayım :)
Çenebaz, teşekkür ederim, inşallah hayırlısıyla kolayca atlatırız dediğin gibi, ne zor şeymiş kreş diyip geçmemek lazımmış meğer. İclal konusunda seninle hemfikir insan çok, Tuna hakkında da :)))
Şebo, yorumlar az sonra :) Şarkıya gelince senin durumunu da pek iyi özetliyor şekerim :)
selam, blogunu gördükten sonra günlük yazmaya başlayanlardanım:) diş sıkma olayını ben de yapıyorum. Çene cerrahı bi doktor kurtulmanın yolunu stres unsurlarını hayatından çıkarmak olduğunu söylemişti:)))) tabii, hemen!!! hatta antidepresan bile vermişti. tamamen geçmesi çok zor bir rahatsızlık bu, ama ben mesela lipton huzur çayından içiyorum bazen uyumadan önce, sonra yoga da strese iyi geliyor. tavsiye ederim. ama en güzeli çocuğunu mis gibi koklamak, en etkilisi bu!!! geçmiş olsun.
yeliz (www.blogcadisi.blogcu.com)
Yeliz, seni okuarak başladım demişsin ya, beni öylesine mutlu ettin ki, herhalde bu gece dişlerimi çok sıkmam :)Bu gece pasiflora dikeceğim kafama, o da olmazsa yarın gece bir şişe kırmızı şarabım var, arkadaşımın tavsiyesi ile ona başlayacağım ;) Ve tabii oğluşu koklayacağım.
aslı çok heyecanlandım demek kerem kreşe başladı. ben de bikaç gündür buralardaki yuvaları geziyordum, görünce şimdi çok sevindim kerem'in de başlamasına. git gellerini anlıyorum bende de var benzerlerinden.
bir de süper dedikodu vermişsin, bilmiyordum tuna kiremitçi'nin son kararını :p
Yasemin, ben de hala heyecanlıyım, bu sabah servise verdikten sonra eve yalnız çıktığımda garipsedim doğrusu. Sen de gezdiğine göre sizin de çalışmalar başlamış anlaşılan. İçine sinen bir yerde istersen yarım gün başla, ben tam gün başlattım ama ilk servisle 4,5 da çıkıyor şimdilik. Bezi problem etmiyorlar, ki bu zaten değişiklikler yaşayan oğluşu zorlamamak için iyi. Sabahları yataktan kalkar kalkmaz tuvalete gitmeyi alışkanlık haline getirebildik ama bezi bırakmak için senin de dediğin gibi zorlamıyorum. İlk günler zor olacaktır ama onların da arkadaşlara ihtiyacı var :)
Dedikoduyu ben de sıcakken yazdım, bilemiyorum sonrasında ne olduğunu ;)
aslı bizde de bez durumlarında bi değişiklik yok malesef. kas kontrolü gelişmişse bile duygusal, psikolojik yönden hazır olamayabilir dedi görüştüğüm yuvalardaki pedagoglar. evet, çoğu yuva da önemsemiyor bez konusunu. bekliyos bakalım.
Yasemin, anlayamıyorum, aslında aslında kaslarını tutuyor, hatırlatınca gidiyor yapıyor, ama sormazsam asla hatırlamıyor, ama bakalım biz de oluruna bırakıyoruz :)
Yorum Gönder