Temmuz 27, 2008

Adi

İnsan değil, hayvan değil.

Çünkü hayvanlarda bile şefkat olur. Acır, canı acır, kalbi acır, gözyaşı vardır.

Oysa şimdi duyduğum haberle, adi birileri suçsuz insanların canını acıttı.

Yarın hikayelerini okuyacağız o insanların. Çocukların, anaların, babaların, biraz öncesine kadar hayalleri ve planları olan, ama şimdi var olmayan insanların.

Gurur duyuyor musunuz gerçekten de kendinizle?

5 yorum:

Pnarist dedi ki...

Utanıyorum bu insanları bu hale getiren düzenden,düşünceden..Çekip gidesim varya neyse..

zilsizzarife'nin yeri dedi ki...

Onlar için ne demeli bilmiyorum.Ama bu merhametsizlikle canlı bile denmez onlara.O kadar masum insan gitti yok yere.Birilerinin çok canı yandı ne için kim için.
Değer miydi acaba....

boundless dedi ki...

Sayfanı takip ediyorum uzun zamandır ama ilk yorum böyle olacakmış demek...Dünden beri şoke olmuş durumdayım, sokakta yürüyen insanlarla, çocuklarla, doğmamış bir bebekle miydi hesapları? Vermek istedikleri lanet mesajı böyle mi verebildiler? Ne söylesek, ne kadar ağlasak da boş, dediğin gibi bir dakika öncesinde planları, evinde bekleyenleri olan 17 masum insan gitti. Allah rahmet eylesin. Sebep olanlara kat kat fazla acılar tattırsın.

Abdulkadir dedi ki...

aşılacak mesafe o kadar uzunken dünyanın bu kadar ömrü kalması,bizim dünyanın son konukları olmamız...

çaresizlik damarlarımızdan akıyor,
olsun,
hayat güzeldir...

Aslı Cin dedi ki...

Cehalet,,Yokluk, başıboşluk.

Bu insanları bu hale getiren bu. O kadar yıkanmış ki beyinler, ne yaptıklarını idrak edemiyorlar. Bir de pişmanlık yasasından faydalanmak istiyorlarmış.Trajikomik. Ölenlerin faydalanabileceği bir yasa var mı?