Bazen yaptığım şeyler aptalca geliyor.
Korkmayın, yaş aldıkça aptalca olduğunu düşündüğünüz şeyleri daha az yapıyorsunuz ama arada bir oluyor işte.
Misal bir konu hakkında idealist ve ateşli konuşmalar yaptıktan sonra pişman oluyorum.
Niçin asabileşiyorum ki?
Her birimizde o ateş olsa kaç yazar?
Sanki bir şey değişiyor.
..................
Valla sinirlenmem bir tek bana zarar, dünya dönmeye devam ediyor her türlü pisliğiyle...
Temmuz 30, 2008
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
senle hergun kavga ederdik biz..bana cok ofke duyduguna bahse girerim..oysa,ofke zaten var icinde birikmis halde bakliyordu..ben bu ofkenin cikmasina neden olan kisiyim.Sonra bir anda boommm!
en iyisi herkes icini guzelce temizlemeye baslasin.Nefretle kirletmesin kendini,diyorum
Seni anliyorum, bana da oluyordu bazen boyle ama artik insanlarin dusuncelerini daha cok kabullenir oldum, daha dogrusu insanlari olduklari gibi, dusunceleriyle birlikte kabullenir oldum, hicbir sekilde karsimdakinin inandigi, dogru bildigi birsey icin cabalmiyorum, karsi tartismalara girmiyorum, he deyip geciyorum...boylece hayat daha kolay oldu benim icin.
İsimsiz eğer sen şu bütün bloggerları yazdığına pişman eden kişi isen, açıkçası biz senin hayata karşı nefret dolu olduğunu düşünüyorduk.
Kimseden nefret etmem ben, senden bile etmedim :)))
Son söylediğine katılıyorum...
Açalya, çok iyi yapıyorsun.
Açıkçası benim sorunum şu: İnsanları olduğu gibi kabul ediyorum ama saçmasapan ve cehalet dolu fikirlere katlanamıyorum. Hani silkelemek gelir ya karşındakini içinden, işte öyle bir şey.
Bir bırakabilsem bu huyumu. İnsanlar o kadar farklı ki...
Yorum Gönder