Ocak 08, 2009

Kızgınım...

Kendime.

Buradaki "Hin asansör" yazımdan sonra asansör korkum kalınca bugün gittiğimiz bir yerde 13. katta benden etkilenen oğluş, son bindiğimde kapıları açarken bir nevi panik atak geçirdiğimi gördükten sonra, asansöre binmeyi reddetti. Babası bunun üzerine çocuğu korkutup duruyorsun senin gibi korkak bir şey oldu bu dedi, ben de kızgınlıkla o zaman gel sen bak dedim. Sonra böyle dediğim için kendime kızdım, daha sonra da çocuğun önünde korkumu belli ettiğim için kendime kızdım. Zaten 1 ay homini gırtlak tumba yatak İstanbul'da yaşadıktan sonra burada kilo verebileceğimi düşündüğüm ve buna rağmen 3 gündür yediklerimi kısma konusunda pek de başarısız olduğum için kendime kızgındım, tam da üzerine tuz biber oldu. Burada bahsetmedim henüz ama buradaki evimizi değiştirmek isterken, halihazırda bulunduğumuz evin sözleşmesinde bir sene daha oturmamız gerektiğine dair bir ibare olduğunu da duyunca , heveslendiğim ve yeni eve dair hayaller kurduğum için de kendime kızdım.

Hayır hiç pozitif değilim ve şu an canım kimseyle tek kelime konuşmak istemiyor.

Sanırım gidip yatsam iyi olacak...

4 yorum:

Tanya's dedi ki...

Aslıcım,

Yoga Belki?..toparlar seni..barışık olmadığın duygularınla barıştırır..duygularını ve duyularıı konrol etmeni sağlar...

Aslı Cin dedi ki...

Tanyacığım haklısın, ama uyumak da iyi geldi. Sabah canımı sıkan her şeyi savdım :)

Adsız dedi ki...

bazen öyle anlar gelir. Güzel bir uykudan sonra hepsi dağılır gider.
Şimdiye kalmamıştır bile hiçbiri :)

Unknown dedi ki...

merkür geriliyormuş ondan bütün bunlar, astrogların yalancısıyım...1 şubata kadar kesin karar almayın,sakin olun ve sakin olun dediler...bende ne umarken neler yaşıyorum bir bilsen...