...

Annem ve halam bir dahaki hafta buraya geleceklerdi. Biletler alındı, hazırlıklar yapıldı, alınacaklar alındı, siparişler verildi, bir heyecan kapladı.

Ama dün aldığımız haberle her şey iptal oldu.

Son zamanlarda iyileşme görülen kardeşimin tekrar hastaneye yatması gerekiyormuş, kan değerleri çok fazla düşmüş, bir ay daha kemo görebilir. Bu arada ilik için adını yazdırmaları da gerekecek sanırım.

Moralimiz bozuk tabii. İyileşeceğine inanıyoruz, aksini düşünmüyoruz bile, ama tam iyileşiyorken tekrar etmesi canımızı çok sıktı, yoksa annemler başka zamanda gelirler, hatta tam olarak iyileştiğinde beraber de gelebilirler.

Üzüldüğüm gelemeyişleri değil. Yani tabii ki kendimi bu kadar hazırlamışken, annem iyileştiğine inanmışken, tam da kadın bir nefes alacakken, tam kardeşim yavaş yavaş eski hayatına dönerken, tam her şey eskisi gibi olacakken...

Her birine üzülüyorum.

Her şeye canım sıkılıyor...