İyi olacak...

Kardeşimin durumu zorlaştı yine. Zatürriye geçti diyorken başka bir yerden patlak veriyor. İştahı yok, ağrısı var. Anneme moral olan tek şey oğluşun sesi. O da o kadar şımardı ki burada kuzenlerinin yanında, telefonda anneannesi ile konuşmuyor.

Şunları atlatalım bir kemo sonuçlarına göre yeni ilaca başlanacak. İliklerden de henüz sonuç yok. Ne yazık ki kanser bir çok insan için rant sağlamanın en ballı yolu. Uyum sağlıyor diyerek her biri için para istedikleri iliklerin kimilerini test yapacak kadar bile uygun bulmamışlar burada. Paraya değil zamana acıyoruz tabii.

Sağlık konusunda nasıl bir para tuzağı kurulduğunu, ilaç şirketlerinden kimi doktorlara kadar ne kadar büyük bir ticaret ağı oluştuğunu, insanlar birazcık hasta bile olsalar sırtlarından ne kadar çok para kazandıklarını her hastalık haberi ile tekrar tekrar görebiliyorum. İğrenç bir durum.

Şimdiki aklım olsa oğluşumun her farklı hastalığında farklı doktorlara gitmez, her doktorun verdiği her farklı ilacı almazdım, şimdi bunun ne kadar yanlış olduğunu anlayabiliyorum.

Ve sağlık sistemi. Geçen gün açıklanan mali açığımızın büyük kısmı sağlık konusunda ne yazık ki. Daha önceki hükümetler, bu sistemi yerleştirmeye cesaret edememişlerdi çünkü bunun ülkeye ne kadar büyük bir zarar getireceğini biliyorlardı. Çünkü bizde katakulli çoktur. Nitekim öyle de oluyor. Gerçekten ihtiyacı olan insanlar yeşil kart sırasındayken, alakasız insanlar sigortadan abuk subuk hastalıklara almadıkları ilaçları devlete ödetiyor, kimi doktorlar gerekli gereksiz müdahalelerle hem insanları korkutuyor, hem de para kazanıyorlar.

Aslında bu kadar aç gözlü olmalarına gerek yok. Artık gerçekten o kadar çok hasta insan var ki, ve o hastalarımızla canımız o kadar yanıyor ki, onların ne yaptıkları ile ilgilenecek halimiz kalmıyor.

Ben şükrediyorum, en azından kardeşimin yattığı hastane iyi, doktorları çok iyi, sağlık sistemimiz hastalığı karşılıyor.

Elimize şimdi sadece beklemek ve dua etmek kalıyor...