Ağustos 24, 2009

Kronik kadınsal telaşlarla suni gündem yaratmaca

Hafta içinde eşya kolilemek, ölçü almak ve mobilya bakmak - ki bu ayrı mevzu - ile oyalanırken, haftasonu da mesleki bir takım atraksiyonlarda bulunarak kafamı meşgul etmek istiyorum. Bir fuar, bir defile bir sergi.

Düşünme ki üzülme...

Yeni eve yeni mobilya almalı mı almamalı mı diye düşünürken, KDV indirimi de neymiş, fiyatlar öyle uçuk ki biraz daha zorlasam mobilyaya istenen bütçe ile bir ev daha alınır. Eee iyi mobilya, iyi tasarım, iyi bir para gerektiriyor. Bunları gördükten sonra diğerleri beğenilmiyor. Beğenmediğim şeyi alacağıma hiç değiştirmem yeniler kullanırım, benimkiler daha iyi sonucuna varılıyor ve başlanan yere dönülüyor.

Sanırım yüzünü değiştirt, boyat, cilalat, ufak tefek değişiklikler ve şuranın halısı, buranın avizesi, e bir de perdesi, aaa olmazsa olmaz bilmemne seti diyerek bir takım eklemelerle kalacağız.

Ağrıyan ayaklarım da yanıma kar kalacak...

Yarın kapısını kapatıp görmemeye çalıştığım odaya gireceğim. Yılların atılmamış faturaları, eski defterler, fotoğraflar, atılacak tonlarca kağıt ama bir o kadar da anı var o odada. İşim zor.

Hayat zor...

4 yorum:

zeya dedi ki...

Aslı babaannene çok geçmiş olsun. Şimdi iyidir İnşallah.

Taşınma değişim sana iyi gelecek eminim. yenilik iyidir.

O odalar her evde var sanırım senin ki biraz daha zor olacak ama güzel anıları hatırladıkça yüzün güler İnşallah :)

öpüyorum

İPEK dedi ki...

Hayat planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaret. Güçlü olmak zor, ama bence çok güçlüsün. Sevgiler...

asliberry dedi ki...

Hem yeni mobilya almayarak dünyaya zarar vermediğin için içsel bir huzur da duyabilirsin. Ben de yeni mobilya almayı reddediyorum.

Aslı Cin dedi ki...

Zeya, babaannem bunama sorunları dışında iyi, canım benim zor onun için yaptıklarını farkettikçe.

İpek, teşekkür ederim, verdiğin moral için de :)

Adaş, evet şimdi böyle düşününce daha da iyi hissettim kendimi :)