Yazamıyorum, yazamıyorum, yazamıyorum...
Bugünlerde,
Yılların ressamı edasında resim yapabiliyorum. Başlayıp da bitiremediğim kitaba devam edebiliyorum. Dekorasyon dergilerinden fikirler alıp, hiç üşenmeyerek malzemeleri edinip, yeni fikirler yumurtlayabiliyorum. Arkadaşlarla kahvenin yanına bir slim eşlik ederken hayatın ne kadar b..tan olabileceği hakkında ahkam kesebiliyorum. Planlar yapabiliyorum, hatta bazılarını hayata geçirebiliyorum. Taşınma telaşına kendimi kaptırabiliyorum. Hayal kurabiliyorum, keyifle alışveriş edebiliyorum, aldığım koca paket çikolatayı mideye bir günde indirebiliyorum. Kuaförde vakit katili hissederken kendimi bulmaca çözebiliyor, hatta artık pek az kareyi boş bırakıyorum. Full time "annelik", başını omuzuna dayayabileceğin "arkadaşlık", arayıp soran hayırlı "evlatlık", gribe karşı tavuksuyuna çorba yapan maharetli "eş"lik yapabiliyorum.
Ama gel gör ki yazamıyorum.
Yazamıyorum...
Kasım 09, 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Zorlama kendini o zaman.Bırak akışına.Nasılsa yine bir an gelecek ve sen daha cok yazıcaksın,inanıyorum ben:)
Zarifeciğim, :)))
Hehe benim blogumdaki son yazimdan sonra senin bloguna gecip bu yaziyi okumak son derece ironik oldu:))
ohoo bir sürü şey yapıyorsun sen zaten canıım... :)
bende yazamıyorum bu aralar ama bu saydıklarınıda yapamıyorum ben, benim durum daha vahim yani bak gördün mü :):)
Nym, dur merak ettim şimdi...
İlk, çok güldürdün beni, buna da şükür diyeyim yani...
Yorum Gönder