Haziran 18, 2010

Kaçırdıklarımıza bir çentik daha...

Güne buruk başladım.

Henüz başlayalı 2 hafta olmuşken , çok oluyorum bir hafta tatil için, bir de üzerine tam tatil öncesi gün, bir kaç saat daha izin isteyemezdim.

Ama oğluş da iş miş dinlemiyor, karne alırken herkesin annesi geldi, geç kalsalarda geldiler diyor.

Haklı mı haklı.

E ben de istemez miydim?

İsterdim.

Ama olmadı, olamadım. Nasrettin hocanın dediği gibi herkes haklı.

Bir de üzerine, ilkokul bire başlayan çocukların bir hafta erken başlayacağı tarihte, tam da o hafta fuar için yurtdışında olacağımı öğrendim.

Al sana bir "offf" daha.

Annenin işe dönüşü oğluş için sancılı geçecek anlayacağınız, ama muhtemelen alışacak zamanla, ben de midemde bir şeyler burkularak alışacağım çaresiz.

Küçükken ne kolaymış, kendini bildi bileli çalışıyordum, alışmıştı ve pek de anlamıyordu aslında yokluğumu.

Şimdi zor.

Çok zor...

2 yorum:

Mutluanne dedi ki...

Çalışan anne olmanın en kötü yanlarından biride bu bence çocuğunun ilklerinde yanında olamamak çok koyuyo insana

hay sana ne dedi ki...

Üzülme sakın

İlkokula başladığım gün bile kapıdan bıraktığında güle güle dedim geçtim yerime
Hiçbiri koymadı
ama konuşmak istediğimde ev işine dalmış olması koydu

ama yetişemediği hiç bir gün için suçlamadım
Suçlamayacaktır
Yeter ki sevildiğimizi bilelim biz çocuklar