Aralık 12, 2010

Kızkardeş

Size uzun zamandır doğudaki kızkardeşimden bahsetmemiştim değil mi?

5 yıl oldu sanırım onu Kardeşini seç sitesi vasıtasıyla bulalı. Şanslıyım ki okumaya aç, hem de çok iştahlı birinin ablası oldum. Bunda benim küçücük bir payım varsa bunun mutluluğu bana bir ömür yeter herhalde.

4 kardeşi yalnız başına büyütmeye çalışan ve el örgüsü ile eve katkıda bulunan bir annesi, bir erkek kardeşi, biri büyük biri de küçük 2 kız kardeşi, onlara destek olmaya çalışan bir dayısı var.

Bir fotoğrafını görmek istediğimde annesi ve kardeşlerini alıp fotoğrafçının yolunu tuttuklarında çektirdikleri, muhtemelen en yeni kıyafetleriyle gülümsedikleri bir de fotoğrafları.

Önceleri gönderdiğim renkli kalemlerle bana resimler yapıp gönderen kız, şimdi geçen sene kazandığı yatılı lisede başka bir şehirde okuyor.

Bir dershanenin sınavına girip tam burslu gitmeye hak kazandı.

Son görüşmemizde "Türkan Saylan bursu" nu kazandığını söyledi. Ayda 40 lira da oradan alacak. Kimilerimiz için günlük bir market parası olabilecek bir meblağnın sesinde yarattığı sevinci ve gururu duymalıydınız.

Her ay birinin ya Türkan Saylan vakfına ya kızları okutma kampanyasına yaptığı- yapacağı 40 liralık yardımın yerine ulaştığının ve birini ne kadar mutlu ettiğinin canlı bir kanıtı oldu.

Bir yandan hala cehaletle, bağnazlıkla, törelerle örülen hayat hikayelerini okurken bir yandan da onun gibi ya da "yeter artık okuduğu, alın kızı" diyen yakınlarına karşı durduğunu söyleyen  ve buna inanmak istediğim dayısı gibi insanların varlığı ümit verici.

Hayatını anlatan dizi ekranlara gelince RTÜKurumuna   "Bu kadın hristiyanlığı yaymaya çalışan korkunç bir kadındı, dizide melek gibi gösteriyorlar" diye şikayette bulunan güruh eminim kemiklerini sızlatıyordur ama en azından onun vakfı sayesinde okuyan çocuklar bu karanlık insanların yaydığı kötü kokulardan kurtulmamıza ümit verecek bir ışık olarak yollarına devam ediyorlar.

Birazcık katkım varsa ne mutlu bana...

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Seni can-ı gönülden tebrik ediyorum. Birkaç kere kalkışıp sonra savsaklama benciiliğini gösterdiğim bu tür bir olaya umarım yeniden şevkle sarılırım ben de.

Aslı Cin dedi ki...

Hayatta her şey bizim için. Bazen ümitsizliğe düştüğümde beni gülümseten bir şey bu. Belki bu da bir çeşit bencillik :)

Asortik Krep dedi ki...

Aslı, bu çok güzel bir haber :) ve eklemek istiyorum ki bu işlerin verdiği mutlulukta başka bir yerde yok!

Aslı Cin dedi ki...

Evet gerçekten de yok :)