Bir anneler günü daha tüm yurtta şenliklerle kutlandı. Kimi annelere o çok istedikleri tencere ve tavalar alındı, boyunlarına asıp dolaşacaklarmış gibi. Kimileri en azından yılda bir hatırlandı da çocukları tarafından evinden alınıp kahvaltıya götürüldü. Yeni anneler için taze babalar bir heves kuyumculara koştu. Reklamlara bakılırsa herkes karısına tek taş alıyor olmalıydı, eksik kalınır mı? Kimileri 3. sayfaya düştü, anneler gününde koca dayağından torpilli.
Kimileri de benim gibi kocaman bir öpücük aldı, maaiile anasının evinin yolunu tuttu. Anne keki, böreği, kahvaltısı için.
Geçenlerde oğluşu okula götürürken bana bir soru sordu:
- Anne dünyanın en zor işi nedir biliyor musun?
- Anne olmak, dedim.
- O meslek değil ki , dedi.
- Sen içinde hizmetçilik, aşçılık, hemşirelik, öğretmenlik, bakıcılık ve gördüğün gibi şoförlük de olan kaç meslek biliyorsun diye sordum.
Annelik 24 saat.
Ve oğlum büyüdükçe görüyorum ki her sene daha da zorlaşan, ustalık isteyen, gelişmem gereken bir iş.
O korktuğunda, ağladığında, üzüldüğünde, her hayal kırıklığında, her düştüğünde yanında olmalıyım.
Her kahkahasını, gözlerinde belirecek her gurur ışıltısını, her bilgi kırıntısını inşa etmeliyim tane tane...
Her huysuzluğunu hiç etmeliyim, hem üzmeden, hem şımartmadan...
Benim için benim annemin değeri biçilmez. Umarım beni de çocuğum böyle anar.
Bir kadın anne olana kadar çocuktur demiş Strindberg...
Gerçekten de öyleymiş...
4 yorum:
senin çocuğunda eminim seni en değerlim diye anacaktır. Nede güzel yazmışsın...
Anneler günün tekrar kutlu olsun..
Çok güzel yazmışsın eline sağlık ama Strindberg'e katılamayacağım. Bir kadın çocuğuyla pişer kavrulur doğru ama içinde kocamaaaaan bir çocukluk doğar, çocuğuyla birlikte yeniden büyümeye başlar (bence)
Güzel bir yazı olmuş, geçmiş anneler gününüz kutlu olsun.
Ömür boyu çocuk kalmak istemekte, çocuksuz hayat kararımın sebeplerinden biriydi.
Gerçek annelik her işten daha üstün ve kutsal bana göre.
Sevgiler.
Şebnem umarım öyle olur. Senin de anneler günün kutlu olsun, teşekkürler...
Seyhan, çok doğru, ama bir yandan da ondan sonra ne kadar değiştiğime ben bile inanamıyorum...
Ponti, teşekkürler, gerçekten de öyle, bambaşka bir şey annelik.
Yorum Gönder