Başbakanın "Demokratik açılım" için sanatçılarla yaptığı kahvaltılar çok yazılıp çizildi. Çoğunluk katıldı, katılmayanların kimileri mazeret bildirdi, kimileri bildirmeye bile gerek duymadı. Katılanlar kimileri tarafından hainlikle suçlandı, kiminin ise amacı sadece bir fırsatını bulup sanatçıların dertlerini konuşabilmekti.
4 yapraklı yonca, Zuhal Olcay ve Müjde Ar dışında bir diğer katılmayan isim, 50. sanat yılını geride bırakan Müjdat Gezen. Kendisine ilk kahvaltıdan sonra fikrini soranlara"Katılan arkadaşlardan duydum, açık büfe zenginmiş, çaylar tazeymiş, peynirler çeşitliymiş" gibi yorumlarla inceden inceye dalgasını geçti.
Anlayacağınız herkes birbirinden farklı düşünüyor. Ben ise bu toplantıları bizi çocukken toplayıp karşısına oturtan, o anlatmak istediklerini anlatırken, bizler aklımız başka yerlerde, orada olmak zorunda kalmanın sıkıntısı içimizde, ama bir yandan da ilgiyle dinlemeye çalışıp yada öyle görünmeye çalışıp, kendimizi göstermeye çalıştığımız zamanlara benzetiyorum.
O toplanmaların ardından herkes bir yere dağılır, ve hiç bir şey değişmezdi.
Çünkü o konuşmaların yapılacağı insanlar biz değildik.
Bakalım bir sonraki kahvaltılar kimlerle yapılacak, kimlerin işine yarayacak, kim bu konuşmaların sonucunu bağlayacak insanlar olacak...
Ya da ne işe yarayacak?
Mart 23, 2010
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
biz tüm toplumu kucaklıyoruz oyununun sergilenişi işte...
baldan tatmak isteyenlerin koşturması
Seden, evet, bu çok sevilen bir oyun :)
Aslıcığım,ben 45 yaşındayım,bizim çocukluğumuzda toplumda x-y-z azınlıklarının lafı bile edilmezdi,biz bir bütündük.Ama öyle bir oyun oynanıyor ki sanki öyle olmadığını biz dayatıyormuşuz gibi bir durum yaratılıyor adeta.Açılımmış..Kapalı olan neydi de açıyoruz?Açınca ne değişecek?Bir anlasak..Değil mi?Sevgiler..
Yok anlayamıyorum. Başka bir dilde sergilenen bir oyunu izler gibiyim. Anlamadığım bir diğer şey ise oyunu izleyip anlayamayan ama buna rağmen alkış tutan bir güruhun varlığı. Hani hayatında ilk kez klasik müzik konseri izleyen bir adamın her este bittiğini zannedip alkışlaması gibi...
Yorum Gönder